Tunnelpad 7 te Oosthuizen Gemeente Edam-Volendam. Bureauonderzoek

Synthegra B.V. heeft in opdracht van bedrijf XXX een archeologisch bureauonderzoek uitgevoerd op een terrein aan het Tunnelpad 7 te Oosthuizen. De aanleiding voor het onderzoek is de voorgenomen ontwikkeling van 28 woningen en 51 parkeerplaatsen met omliggende openbare ruimte. De woonhuizen zullen de ondergrond tot circa 80 centimeter beneden maaiveld verstoren voor de fundering. Er worden 120 heipalen geplaatst die elk een diameter hebben van 25 centimeter en tot 19 meter diep worden geslagen. Voor de woonhuizen worden de bestaande netwerken van kabels en leidingen uitgebreid en binnen het geplande en toekomstige wegennet geplaatst, waarbij deze ook binnen 1 meter diepte worden aangelegd. De geplande bebouwing concentreert zich in het zuidelijke deel van het plangebied op de locatie waar momenteel het schoolgebouw aanwezig is. Op basis van de gemeentelijke verwachtingskaart heeft het noordelijke deel van het plangebied een hoge archeologische waarde. Deze waarde komt voort uit het AMK-terrein van het dorp Oosthuizen, deze is in Archis 3 geregistreerd als complextype Stad (Middeleeuwen laat/Nieuwe tijd). Dit dorp heeft een oorsprong in de Late Middeleeuwen. De ontginningsas van de omliggende veengebieden is vrijwel direct ten noorden van het plangebied gesitueerd en wordt vertegenwoordigd door de weg “het Oosteinde”. In de omgeving van het plangebied zijn bij archeologische onderzoeken echter nog geen resten uit de Late Middeleeuwen aangetroffen, de periode van de eerste ontginning van het veengebied. Het zuidelijke deel, waar het schoolgebouw is gesitueerd en de toekomstige bebouwing wordt gerealiseerd, heeft op de gemeentelijke verwachtingskaart een lage verwachting voor archeologische resten. Geologisch gezien is er geen aanleiding om archeologische resten te verwachten. Het direct noordelijk gelegen AMK-terrein is vastgesteld op basis van weergegeven bebouwing op de kadastrale minuut uit 1832. In het zuidelijke deel van het plangebied is bebouwing zichtbaar vanaf het einde van de 19e eeuw. Er kan van uitgegaan worden dat bebouwing vanaf de Late Middeleeuwen zich langs de weg concentreerde. Maar er moet ook van uitgegaan worden dat binnen het gehele perceel waarop bebouwing aanwezig is, structuren en sporen aanwezig kunnen zijn die met deze bebouwing samenhangen. Zoals op veel erven gebruikelijk is, worden de percelen waarop bebouwing aanwezig is vaak intensief gebruikt en kunnen sporen en artefacten verspreid hierover worden aangetroffen. De percelen weergegeven op historische kaarten strekken zich uit van de weg ten noorden van het plangebied (het Oosteinde) tot aan de zuidgrens van het plangebied. Derhalve wordt geadviseerd de verwachting voor het zuidelijke deel op te schalen naar een hoge verwachting voor resten uit de periode Late Middeleeuwen tot en met de Nieuwe Tijd. Uit onderzoek met betrekking tot KLIC en bodemsanering is gebleken dat zones verstoord zullen zijn door de aanleg van kabels en leidingen. Tevens is een ophoogpakket aangebracht met een mengeling van zand en klei met een dikte van ongeveer 1 meter. Zes van de 19 boringen uit het booronderzoek in het kader van milieutechnisch werk toonden oorspronkelijke grond dieper dan 1,0 meter beneden maaiveld (circa 2,1 meter beneden NAP) aan. De bodem zal bestaan uit een veenpakket bestaand uit veenmosveen, dat op een diepte van 1,2 meter beneden maaiveld lichte ongerijpte klei afdekt. Eventueel kan een eerdlaag aangebracht zijn in de top van het veen