Plangebied Wijkpark te Wateringen, gemeente Westland. Een archeologische begeleiding

In opdracht van de gemeente Westland heeft RAAP Archeologisch Adviesbureau in april 2007 een archeologische begeleiding uitgevoerd in verband met de geplande aanleg van een park met woningen op de ontwikkelingslocatie Wijkpark in Wateringen. De archeologische begeleiding was erop gericht ten tijde van deze grondwerk- zaamheden de aanwezigheid van archeologische resten vast te stellen en te documenteren. Als basis voor onderhavig onderzoek is uitgegaan van de resultaten van het inventariserend onderzoek dat bestond uit een verkennend, karterend en waarderend booronderzoek en een aanvullend onderzoek door middel van proefsleuven. Uit het inventariserend veldonderzoek bleek dat zich in het zuidelijke deel van plangebied Wijkpark te Wateringen in de ondergrond een duin aanwezig is waarop een strooiing houtskool is aangetroffen. In de sleuf die is aangelegd in de op basis van het vooronderzoek meest kansrijke zone (daar waar de strandwal- zanden het hoogst liggen) is slechts één grondspoor aangetroffen. Deze kuil is het enige spoor dat toe te schrijven is aan menselijke activiteit ter plaatse. Van een concentratie archeologische artefacten is geen sprake; er is slechts een strooiing houtskool aangetroffen. De ondergrond in plangebied Wijkpark bestaat uit een complex van Oude Duin- en Strandzanden (ODS) die afgedekt zijn met veen en/of kleipakketten. De top van deze oude duin- en strandzanden varieert van 3 tot 5 m -NAP. In de ontwikkelingsplannen van het plangebied is in het zuidelijke deel van plangebied Wijkpark een toegangsweg met riolering en de aanleg van een sloot gepland. Aangezien het vooronderzoek geen aanwijzingen heeft opgeleverd voor de aan- wezigheid van waardevolle archeologische resten is geen vervolgonderzoek in de vorm van aanvullende proefsleuven of een definitieve opgraving aanbevolen. Om mogelijk toch de vraag te beantwoorden welke activiteiten/processen de oorzaak zijn voor de summiere resten die zijn aangetroffen, is besloten het graven van de riolering en de sloot in het zuidelijke deel van plangebied Wijkpark onder archeologische begeleiding te laten uitvoeren. Tijdens de begeleiding is de volgende bodemopbouw waargenomen. Vanaf maaiveld een circa 30 cm dikke laag zandige klei met puinspikkels, geïnterpreteerd als de bouwvoor. Hieronder bevindt zich een pakket zandige klei met veel recent puin en glas, de dikte van dit pakket varieert van 0,3 tot 0,9 m. is geïnterpreteerd als het restant van moerneringsputten. Op de meeste plaatsen is vanaf 1,0 tot 1,2 m -Mv donkerbruinzwart veen waargenomen, het veenrestant dat is achtergebleven na het moerneren. Hieronder lichtbruingrijze humeuze klei met rietresten en grijze humeuze klei (mariene klei). Op dit niveau bevindt zich de bodem van de sloot. Tijdens het aanleggen van de sloot is slechts op een heel klein stukje de top van de strand- walafzettingen aangesneden. In de zuidwesthoek van het plangebied ligt de top, conform het vooronderzoek, het hoogst: onder in het slootprofiel of enkele centimeters onder de bodem van de sloot. In noordelijke en oostelijke richting daalt de top van het zand tot maximaal 1,0 m onder de slootbodem. De overgang tussen zand- en kleilagen is scherp, hetgeen wijst op erosie van de top van de strandwal. In de top van het strandwalzand zijn geen aanwijzingen gevonden voor de aanwezigheid van archeologische resten. Als gevolg van de uitgevoerde werkzaamheden heeft geen (verdere) verstoring van archeologische resten plaatsgevonden