Plangebied Leidse Kade/Starrevaart te Leidschendam, gemeente Leidschendam-Voorburg. Archeologisch vooronderzoek: een bureau- en IVO

In opdracht van Café-restaurant Jachtwerf “De watersport” BV heeft RAAP Archeologisch Adviesbureau in juli 2007 een bureau- en inventariserend veldonderzoek uitgevoerd in verband met nieuwbouwplannen aan de Leidsekade/Starrevaart in de gemeente Leidschendam-Voorburg. Het onderzoek diende te worden uitgevoerd omdat realisatie van de plannen zou kunnen leiden tot aantasting of vernietiging van mogelijk aanwezige archeologische resten. Doel van het bureauonderzoek was het verwerven van informatie over bekende en verwachte archeologische waarden teneinde een gespecificeerde verwachting op te stellen. Doel van het veldonderzoek was het toetsen van die archeologische verwachting en, indien mogelijk, een eerste indruk geven van de kwaliteit (gaafheid en conservering), aard, datering, omvang en diepteligging van eventueel aangetroffen archeologische resten. Uit het bureauonderzoek blijkt, dat het plangebied is gelegen binnen een droogmakerij. Hier hebben in de Late Middeleeuwen verveningen plaatsgevonden, zodat binnen het plangebied het Laagpakket van Wormer aan de oppervlakte kwam te liggen. In het recente verleden is het plangebied opgehoogd en zijn er twee loodsen gebouwd. Op grond van het bureauonderzoek gold bij aanvang van het veldonderzoek een lage kans voor vindplaatsen uit het Neolithicum en een middelmatige tot hoge archeologische verwachting voor vindplaatsen vanaf de Late Middeleeuwen/Nieuwe tijd. Uit de bodemopbouw, die in de boringen is aangetroffen, blijkt dat er binnen het plangebied geen sprake is geweest van vervening. Onder de opgebrachte grond is namelijk een opeenvolging van Hollandveen op het Laagpakket van Wormer aangetroffen. De top van het veen is niet overal intact, maar dat zal hoofdzakelijk te maken hebben met subrecente activiteiten. Het rode puin dat, samen met mortel, in boring 3 is aangetroffen tussen 0,5 en 1 m –Mv (0,94 tot 1,44 m –NAP) houdt mogelijk verband met een uitbraaksleuf van het op de kadastrale minuut uit 1819 aangegeven gebouw (vergelijk figuur 2). eHet puin in boring 3 kan mogelijk aan de historische bebouwing uit de 18 of 19 e eeuw toegeschreven worden. Omdat de overige indicatoren zijn waargenomen in de geroerde bovengrond of in opgebrachte grond waarin verder geen archeologische indicatoren zijn aangetroffen, vormen deze geen aanleiding om de aanwezigheid van een archeologische vindplaats in het plangebied te vermoeden. eresten van de bebouwing uit de 18 of 19 eeuw kunnen worden aangetroffen e wordt geadviseerd om de (ondergrondse) sloop- en graafwerkzaamheden ter plaatse van de zone met deze bebouwing (vergelijk figuur 2) onder archeologische begeleiding uit te laten voeren. Doel van deze archeologische ebegeleiding is het nader bestuderen van eventuele resten van de vroeg 19 eeuwse bebouwing