Oostburg - Sophiaweg Oostburg - Sophiaweg. Gemeente Sluis. Archeologisch Bureauonderzoek en Inventariserend Veldonderzoek door middel van verkennende boringen

In opdracht van de Juust Daarom heeft Artefact! Advies en Onderzoek in Erfgoed in december 2016 een Archeologisch Bureauonderzoek en Inventariserend Veldonderzoek door middel van verkennende boringen uitgevoerd binnen een onderzoeksgebied tussen de Sophiaweg en de Isabelladijk in het buitengebied van Oostburg (gemeente Sluis). De aanleiding van het onderzoek wordt gevormd door de plannen om op deze locatie zand te winnen. Daarbij zal tot op een diepte van 4 m –mv de ondergrond afgegraven worden. Het onderzoeksgebied vormt het zuidelijk deel van het plangebied waar op de gemeentelijke Beleidsadvieskaart (Laag 1, 2 en 4) een hoge verwachting op het aantreffen van vindplaatsen geldt. Het onderzoek is uitgevoerd in het kader van de aanvraag van de voor de plannen vereiste ontgrondingsvergunning. Er kon samengevat gesteld worden dat voor het onderzoeksgebied een middelhoge verwachting gold op het aantreffen van vindplaatsen op het pleistocene dekzand (Laagpakket van Wierden), uit het Finaal Paleolithicum en Mesolithicum, vanwege de relatief ondiepe ligging van de dekzandtop in dit gebied en de daarmee samenhangende gunstige bewoningscondities. Voor de onderzijde van het Hollandveen Laagpakket gold een lage verwachting voor het aantreffen van vindplaatsen uit het Neolithicum tot en met de Midden-IJzertijd; voor de top van het Hollandveen Laagpakket gold een hoge verwachting voor de Late IJzertijd en de Romeinse Tijd. In de regio is bewoning vanaf met name de Midden-Romeinse Tijd veelvuldig vastgesteld. Van belang voor deze verwachting is echter dat de top van het veen intact is. Voor de Vroege en Late Middeleeuwen (Laagpakket van Walcheren) gold een middelhoge verwachting, gezien de nederzettingen die in deze regio vanaf de 8ste eeuw gekend zijn. Op basis van historische bronnen zijn er echter geen aanwijzingen dat deze binnen het onderzoeksgebied gelegen waren. Gelet op het ontbreken van cartografische referenties voor bewoning/bebouwing, gold voor de Nieuwe Tijd een lage verwachting. Tijdens het inventariserend veldonderzoek is het opgestelde verwachtingsmodel middels zes boringen (tot maximaal 4,15 m –mv) verspreid binnen het onderzoeksgebied getoetst. De maximale boordiepte was afhankelijk van de samenstelling van de ondergrond (nat geulzand en compact dekzand). Voor het gehele onderzoeksgebied blijft een middelhoge verwachting voor het Laat-Paleolithicum en het Mesolithicum bestaan. In geen van de boringen is het Hollandveen Laagpakket aangetroffen. Het veen is als gevolg van getijdewerking geheel weggeërodeerd. Daarmee komt de verwachting op het aantreffen van vindplaatsen uit het Neolithicum tot en met de Romeinse Tijd te vervallen. Gelet op de samenstelling van de aangetroffen afzettingen van het Laagpakket van Walcheren, komt de middelhoge verwachting voor het aantreffen van vindplaatsen uit de Vroege en Late Middeleeuwen te vervallen. Voor de Nieuwe Tijd blijft de verwachting op het aantreffen van vindplaatsen laag. Het booronderzoek heeft geen aanwijzingen voor diepe bodemverstoringen opgeleverd