Op de hoek van de Van Alkemadestraat en de Sportlaan

Op 12 september 2008 is er aan de Van Alkemadestraat en de Sportlaan in De Lier, gemeente Westland, een proefsleuvenonderzoek uitgevoerd. De reden voor het onderzoek is de sloop van de huidige bebouwing en de nieuwbouw van een kleinschalig appartementencomplex. Onder dit complex komt een kelder met een diepte van 2 meter beneden maaiveld. De graafwerkzaamheden zouden eventuele archeologische sporen tot op een diepte van 2 meter vernietigen. Doel van het onderzoek was vast te stellen of er op de locatie behoudenswaardige archeologische sporen te vinden waren. Uit het vooronderzoek bleek dat er in een straal van 1000 meter rond het plangebied diverse archeologische sites bekend waren. Er zijn vondsten bekend uit de Romeinse tijd, de Middeleeuwen en de Nieuwe Tijd. In de Romeinse tijd werden de hooggelegen delen van het gebied al intensief bewoond. Ook gedurende de Middeleeuwen is er een regelmatige bewoning van het gebied. Het plangebied ligt in de Oude Lierpolder. Deze polder is in 1245 reeds bekend en moet dus voor deze tijd al ingepolderd zijn. Gezien de oorsprong van het gebied kunnen er sporen verwacht worden uit al deze periodes. De verwachting volgens de Cultuur Historische Waardekaart (CHS) van Zuid-Holland is middelhoog. In het booronderzoek is een oude bodem of akkerlaag aangetroffen, maar er zijn geen vondsten gedaan. Het doel van de proefsleuven is te onderzoeken of er in of onder deze laag archeologische sporen te vinden zijn. Het resultaat van het proefsleuvenonderzoek was mager. Er bleken veel verstoringen van de bodem te zijn. Waar de oude akkerlaag in tact was is het vlak direct onder de laag aangelegd. Sporen zijn hier echter nauwelijks gevonden. De meeste sporen bleken natuurlijke vlekken te zijn. Er is één echt spoor, een greppel of sloot. Deze greppel heeft waarschijnlijk met een oude percelering te maken. Helaas kon de greppel niet gedateerd worden. Het aardewerk dat uit de “oude” akkerlaag verzameld is, is sterke gefragmenteerd en dateert in de 18e en 19e eeuw. Aangezien er geen duidelijke sporen of structuren aangetroffen zijn en het vondstmateriaal minimaal is, wordt de site niet behoudenswaardig geacht