Paradox van het Pact van de Waard. Dynamische regionale samenwerking in een krimpende Hoeksche Waard

In krimpgebieden gaan bestuurders, bedrijven en maatschappelijke organisatiesvaak regionale samenwerkingsverbanden aan om zo goed mogelijk te anticiperen opbevolkingsdaling en de kwaliteit van leven in de regio op peil te houden. Dit lijkt een logische stap maar in de praktijk verloopt dit niet altijd vlekkeloos. In dit artikel analyseren we de dynamiek van samenwerking gedurende een periode van acht jaar in de Hoeksche Waard, een Zuid-Hollandse regio die te maken heeft met een afname van het aantal inwoners. Op basis van het regime-model van Stone(1989), en met behulp van kwalitatieve onderzoeksmethoden laten we in dit exploratieve onderzoek zien dat zich een paradox van samenwerking aftekent: krimp is aanleiding voor een brede informele samenwerking, maar de complexiteit van deze agenda vergroot juist de behoefte aan formalisering. Formalisering leidt tot minder betrokkenheid van partijen en bemoeilijkt de samenwerking en het behalen van resultaten, en vergroot op haar beurt de behoefte aan informalisering