Invordering door de overheid : de invordering van geldschulden uit herstelsancties onder de Awb

Dit proefschrift gaat over hoe de overheid een afweging maakt tussen het algemene belang dat iedereen zijn schulden aan de overheid betaalt en het belang van de individuele burger om die schuld niet te hoeven betalen. De overheid moet geldschulden die voortvloeien uit sancties in beginsel invorderen. Anders heeft de sanctie weinig zin. Bovendien wordt de belastingbetaler benadeeld als niet wordt ingevorderd. In dit onderzoek wordt uitgezocht wanneer de overheid ondanks dit uitgangspunt toch niet mag invorderen. De kern van mijn onderzoeksvraag was: onder welke omstandigheden hoeft de burger toch niet te betalen? Ik heb mij daarbij gericht op een bepaald soort schulden aan de overheid, schulden die voortvloeien uit zogenaamde herstelsancties. Dit soort sancties richten zich niet op het bestraffen van iemand maar alleen op het herstellen van de situatie naar hoe die zou zijn geweest als er geen overtreding had plaatsgevonden. Denk bijvoorbeeld aan de overheid die ontdekt dat iemand ten onrechte een uitkering geniet. De terugvordering van die onterecht genoten uitkering is geen straf, maar alleen maar het herstellen van de situatie naar hoe die was als de uitkering nooit was uitbetaald.