Door schilderijen heen kijken: Röntgenonderzoek van kunst

In 1896 richtte Wilhelm Röntgen zijn stralen op de met loodwitverf geschilderde deur van zijn laboratorium en ontdekte tot zijn verbazing dat hij daar niet doorheen kon kijken. In de daaropvolgende jaren experimenteerden natuurkundigen in Duitse laboratoria volop met röntgenstralen op schilderijen. De Duitse fysicus Alexander Faber vroeg zelfs patent aan, maar toch zou het nog tot de jaren twintig en dertig van de vorige eeuw duren vooraleer het röntgenonderzoek van schilderijen systematisch doorgevoerd en wijdverspreid werd. Waarom duurde dit zo lang? En gingen we door röntgenonderzoek ook op een andere manier naar kunst kijken