Veendam, Billitonweg (Gemeente Veendam, Gr.) Een Archeologisch Bureauonderzoek & Inventariserend Veldonderzoek (IVO-O) Verkennende en Karterende Fase

In verband met de geplande uitbreiding van een fabriek is een archeologisch onderzoek uitgevoerd aan de Billitonweg te Veendam, gemeente Veendam, provincie Groningen. Een concreet plan voor de uitbreiding is er nog niet, maar duidelijk is wel dat bodemingrepen nodig zullen zijn. Dit graafwerk vormt mogelijk een bedreiging voor archeologische waarden. Het doel van het onderzoek is om vast te stellen wat de kans is op de aanwezigheid van archeologische waarden. Het onderzoek bestaat uit een bureauonderzoek (protocol 4002) en een veldonderzoek, verkennende en karterende fase (IVO-O; protocol 4003). Bij het bureauonderzoek zijn bronnen geraadpleegd op het gebied van fysische geografie, archeologie en historische geografie. Tijdens het veldonderzoek zijn 72 boringen geplaatst om de opbouw en gaafheid van de bodem te bepalen. Veendam ligt in veenkoloniaal gebied. Tijdens het neolithicum veranderde het van een dekzandlandschap in een uitgestrekt veenmoeras. Vanaf het midden van de zeventiende eeuw startte men met vervening van het gebied. Binnen vijfhonderd meter omtrek zijn geen archeologische waarden bekend. In het plangebied heeft een dekzandreliëf gelegen met hoogteverschillen tot anderhalve meter. In de dekzandkoppen is een podzolbodem gevormd wat erop wijst dat het zand langdurig droog geweest is voorafgaand aan de vernatting en veenvorming. Op basis daarvan lijken er binnen het plangebied geschikte plekken te zijn geweest voor menselijke bewoning omstreeks het mesolithicum. De top van het zand is op de hoogste delen aangetast, maar diepe verstoringen door grootschalige egalisatie of diepploegen komen niet voor op het terrein. Op de flanken van de dekzandkoppen is de bodem over het algemeen goed bewaard gebleven. Daardoor kunnen van een eventuele archeologische vindplaats onder meer nog grondsporen aanwezig zijn. Het onderzoek heeft geen archeologische indicatoren opgeleverd die eenduidig dateren uit de steentijd zoals stukken bewerkt vuursteen. Wel zijn er vondsten gedaan van fragmenten van kleipijpen en scherven roodbakkend aardewerk, maar dat betreft hoogstwaarschijnlijk stadsafval dat van elders is aangevoerd en dus niet afkomstig is van menselijke bewoning in het plangebied. Aanwijzingen voor de aanwezigheid van een archeologische vindplaats zijn er daardoor niet