Capital budgeting: (non)existence of a gap between theory and practice in the Republic of Croatia

Ovim diplomskim radom se analizira teorija i praksa budžetiranja kapitala srednje velikih i velikih poduzeća u Republici Hrvatskoj te detektira (ne)postojanje jaza između potonjih. U radu su elaborirane postojeće spoznaje iz teorije i prakse budžetiranja kapitala te je empirijski istraženo i utvrđeno djelomično postojanje jaza između potonjih. Empirijsko istraživanje provedeno je metodom ispitivanja koristeći se anketnim upitnikom kao glavnim instrumentom istraživanja. Rezultati provedenog empirijskog istraživanja ukazuju da srednje velika i velika poduzeća u Republici Hrvatskoj u pretežitoj mjeri koriste metode budžetiranja kapitala i procjene rizika investicijskog projekta, s naglaskom na sofisticiranim i teorijski zagovaranim metodama neto sadašnje vrijednosti i interne stope rentabilnosti međutim u kombinaciji s inferiornijim ne-DCF metodama i dominantnom upotrebom metode razdoblja povrata odnosno s naglaskom na dominaciji metoda simulacije, analize osjetljivosti i analize scenarija kao metoda procjene rizika investicijskog projekta. Prema tome, jaz između teorije i prakse egzistira u kontekstu prisutne pretežnosti korištenja tradicionalne metode razdoblja povrata te još uvijek nepotpune, odnosno nedovoljno ekstenzivne integriranosti i raširenosti teorije u praksi