Genetska divergentnost i kombinacione sposobnosti oprašivača šećerne repe za glavna svojstva korena

Information about genetic diversity and combining abilities of sugar beet parental components are of a great importance for hybrid creation. The aim of this research was to evaluate genetic diversity among sugar beet pollinators from different breeding programs and their combining abilities for main root traits of sugar beet, root weight, sugar content and sugar yield. As plant material were used eight pollinators originating from three different USDA-ARS breeding programs and four from Institute of field and vegetable crops Novi Sad. The analysis of variance and Duncan's multiple range test revealed significant differences (p = 0.05) among pollinators for all investigated traits. Pollinator CR10 differs from all others in terms of quantitative traits and in terms of combining ability. Despite small root weight CR10 had significantly positive GCA for that trait and showed that genotypes with small root should not be automatically discarded. Pollinators from Institute of field and vegetable crops used in this research had negative GCA for root weight and should be used only as hosts for introduction of new germplasm in future breeding program.Informacije o genetskoj divergentnosti i kombinacionim sposobnostima roditeljskih komponenti šećerne repe su od izuzetnog značaja za proizvodnju hibrida. Cilj ovog istraživanja je bio ocena genetske divergentnosti oprašivaca šećerne repe iz različitih oplemenjivačkih programa kao i kombinacionih sposobnosti za glavne osobine korena: masu korena, sadržaj šećera i prinos šećera. Osam oprašivača vodi poreklo iz tri različita oplemenjivačka programa Američkog ministarstva poljoprivrede (USDA-ARS), a četiri iz Instituta za ratarstvo i povrtarstvo, Novi Sad. Analiza varijanse i Dankanov višestruki test intervala su pokazali značajne razlike (p = 0.05) između oprašivača za sva ispitivana svojstva. Oprašivač CR10 se izdvaja od svih ostalih kako u pogledu kvantitativnih vrednosti ispitivanih svojstava tako i u pogledu kombinacionih sposobnosti. Uprkos maloj masi korena CR10 je imao značajno pozitivnu vrednost opštih kombinacionih sposobnosti za ispitivano svojstvo i pokazao da iz oplemenjivackog programa ne treba automatski odbacivati genotipove sa malom masom korena. Svi ispitivani oprašivači Instituta za ratarstvo i povrtarstvo u ovom istraživanju su imali negativne vrednosti opštih kombinacionih sposobnosti za masu korena i trebalo bi ih koristiti kao domaćine za uvođenje nove germplazme