Esencjalistyczna masturbacja: Czy Globalny Wschód może zaznać satysfakcji?

While agreeing with Martin Müller’s intent of filling the gap in contemporary social sciences that the lack of interest in the Global East constitutes, the article engages in polemics withsolution postulated by Müller. The Author argues for a conceptualization of the Global East that would not be based on its essence, but rather on its place in the global division of labor. The “strategic essentialism” postulated by Müller is refuted for three reasons: a reactionary character of identity politics as such, its capture by the Right and doubtful value of socio-cultural identity of most societies of Global East. Instead an alter-universalism is proposed that would be different from the colonial universalism of the West and focused on constructing a common front of progressive--emancipatory struggles.Zgadzając się z postulowanym przez Martina Müllera uzupełnieniem luki we współczesnych naukach społecznych, jaką stanowi niewielkie zainteresowanie kondycją Globalnego Wschodu, artykuł podejmuje polemikę z zaproponowanym przez niego rozwiązaniem owego problemu. Autor proponuje spojrzenie na Globalny Wschód nie w kategoriach esencjalistycznych, ale poprzez pryzmat jego miejsca w międzynarodowym podziale pracy. „Strategiczny esencjalizm”, za którym opowiada się Müller, jest zdaniem Autora błędny ze względu na trzy związane z nim problemy: reakcyjny charakter polityki tożsamości jako takiej, jej przejęcie przez środowiska prawicowe oraz wątpliwą wartość sporej części rozwiązań społeczno-kulturowych stanowiących historyczną tożsamość społeczeństw Globalnego Wschodu. Zamiast tego tekst proponuje konstrukcję alter-uniwersalizmu, który dystansowałby się od uniwersalizmu kolonialnego Zachodu, koncentrując się na budowie wspólnego frontu walk postępowo-emancypacyjnych