Przebieg kliniczny ostrego zespołu wieńcowego z uniesieniem odcinka ST u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym

Background: Arterial hypertension has been documented as one the cardiovascular risk factors. The issue whether hypertension worsens the clinical course and short-term prognosis of patients with acute ST-elevation myocardial infarction (STEMI) has been addressed by several studies, however, the results were not uniform. Aim: To compare the clinical course and short-term prognosis in STEMI patients with or without hypertension. Methods: The study group consisted of 366 patients with STEMI, of whom 234 (63.9%) had a history of hypertension (150 males, mean age 58.5 &#177; 11.2 years) whereas 132 (100 males, mean age 60.3 &#177; 11.9) did not. All patients underwent primary angioplasty with stent implantation. Details from medical history, cardiovascular risk factors, clinical course and in-hospital complications were recorded and compared between patients with and without hypertension. Results: There were differences between both study groups in the prevalence of cardiovascular risk factors. Patients with hypertension had more frequently history of coronary artery disease (56 vs. 37%, p 25 kg/m2 (90 vs. 85%, p < 0.01), type 2 diabetes (27 vs. 14%, p < 0.05), hyperlipidaemia (56 vs. 43%, p < 0.05), and renal disease (11 vs. 5%, p < 0.05). Clinical course of MI was more complicated in patients with hypertension who had more often cardiogenic shock (10 vs. 6%, p < 0.05), pulmonary oedema (12 vs. 4%, p 90 beats/min on admission (12 vs. 4%, p < 0.05), ventricular tachycardia or fibrillation (20 vs. 11%, p < 0.01) and complete atrioventricular block (11 vs. 4%, p < 0.01). In-hospital deaths occurred in 18 (7.7%) patients with hypertension and 7 (5.3%) patients without hypertension (NS). Multivariate analysis identified age > 65 years, symptoms of heart failure, atrial fibrillation, elevated blood glucose level and creatinine level as independent prognostic factors of adverse outcome in both groups whereas history of stroke, increased while cell blood count, urea level and two-vessel disease where independent prognostic variables in patients with hypertension. Ventricular tachycardia or fibrillation had prognostic significance only in STEMI patients without hypertension. Conclusion: Patients with STEMI and hypertension have more cardiovascular risk factors and more complicated in-hospital course of MI than normotensive patients.Wstęp: Chorzy na nadciśnienie tętnicze stanowią grupę osób szczególnie predysponowanych do występowania zdarzeń sercowo-naczyniowych. Cel: Ocena porównawcza stanu klinicznego osób z ostrymi zespołami wieńcowymi z uniesieniem odcinka ST (STEMI) chorych na nadciśnienie tętnicze i bez nadciśnienia tętniczego oraz analiza przebiegu klinicznego ostrych zespołów wieńcowych i czynników wpływających na śmiertelność wewnątrzszpitalną w obu tych grupach. Metody: Do badań zakwalifikowano 366 chorych z ostrym zespołem wieńcowym typu STEMI, w tym z nadciśnieniem tętniczym (HT) 234 (63,9%) i bez nadciśnienia tętniczego (NT) 132 (36,1%) osoby. Wiek badanych w grupie HT-STEMI wynosił 58,5 &#177; 11,2 roku, w grupie NT-STEMI 60,3 &#177; 11,9 roku (p < 0,05). Czynniki ryzyka choroby wieńcowej (nadwaga i otyłość, hiperlipidemia i cukrzyca) istotnie częściej występowały u chorych z HT-STEMI, a odsetek osób palących papierosy był istotnie wyższy w grupie NT-STEMI. Choroba wieńcowa w wywiadzie częściej występowała u osób z grupy HT-STEMI aniżeli NT-STEMI (56,4 vs 37,1%, p < 0,01). Wyniki: W czasie do 6 godz. od początku bólu wieńcowego rzadziej zgłaszali się chorzy z grupy HT-STEMI aniżeli NT-STEMI (65,8 vs 77,3%, p < 0,05). W chwili przyjęcia do szpitala skurczowe i rozkurczowe ciśnienie tętnicze oraz częstotliwość akcji serca były istotne wyższe w grupie HT-STEMI aniżeli w grupie NT-STEMI. Elektrokardiograficzna lokalizacja zawału mięśnia sercowego oraz liczba krytycznie zwężonych naczyń wieńcowych w koronarografii nie różniły się istotnie między badanymi grupami. Chorzy byli leczeni pierwotną angioplastyką wieńcową z implantacją stentu. Kontrapulsacji wewnątrzaortalnej lub elektrody do czasowej stymulacji podczas i po zabiegu angioplastyki wieńcowej wymagało 6,4% chorych z grupy HT-STEMI i 2,3% chorych z grupy NT-STEMI (p < 0,05). Wstrząs kardiogenny wystąpił u 10,3% chorych z grupy HT-STEMI i u 6,0% z NT-STEMI (p < 0,05), obrzęk płuc odpowiednio u 11,5 i 3,8% (p 90/min), częstoskurcz komorowy i/lub migotanie komór oraz blok przedsionkowo-komorowy III stopnia istotnie częściej występowały u chorych z grupy HT-STEMI: odpowiednio 3,8, 11,4 i 3,8%, natomiast obniżoną frakcję wyrzutową lewej komory (LVEF < 40%) stwierdzono u większego odsetka chorych z grupy NT-STEMI aniżeli HT-STEMI (21,2 vs 15,4%, p < 0,05). W czasie pobytu w klinice zmarło 25 (6,8%) chorych, w tym 18 (7,7%) w grupie HT-STEMI i 7 (5,3%) w grupie NT-STEMI. Czynnikami wpływającymi na wystąpienie zgonu w obu badanych grupach były: wiek (> 65 lat), niewydolność serca powyżej II klasy wg Killipa-Kimbala, migotanie przedsionków, stężenie glukozy i kreatyniny w surowicy. Ponadto w grupie HT-STEMI udar niedokrwienny mózgu w wywiadzie, liczba leukocytów w 1 mm3 i stężenie mocznika przy przyjęciu do szpitala, LVEF < 40% i krytyczne zwężenie dwu naczyń wieńcowych, w grupie NT-STEMI zaś dodatkowo częstoskurcz i/lub migotanie komór. Wnioski: 1) Chorzy na nadciśnienie tętnicze (HT) ze STEMI w porównaniu z osobami bez nadciśnienia tętniczego (NT) ze STEMI są bardziej obciążeni czynnikami ryzyka miażdżycy i zdarzeń sercowo-naczyniowych. 2) Częstość ostrych powikłań hemodynamicznych (wstrząs i obrzęk płuc) wymagających kontrapulsacji wewnątrzaortalnej oraz zaburzeń przewodzenia przedsionkowo- -komorowego wymagających czasowej stymulacji jest większa u chorych z grupy HT-STEMI aniżeli u chorych z grupy NT-STEMI. 3) Śmiertelność wewnątrzszpitalna w grupie HT-STEMI jest większa aniżeli w grupie NT-STEMI, aczkolwiek nieistotnie statystycznie(7,7 vs 5,3%)