Analiza protokołów wewnątrzszpitalnego nagłego zatrzymania krążenia

Background: In-hospital sudden cardiac arrest (SCA) is an event that is linked to high mortality. Data analysis of SCA and the course of in-hospital cardiopulmonary resuscitation (CPR) allows for its better understanding and improvement. Aim: Analysis of cases of SCA and the procedures taken by the medical staff of University Hospital. Methods: A retrospective analysis of 104 protocols of SCA, from May 2014 to December 2015. Actions taken by medical staff before the arrival of the resuscitation team (RT) and RT proceedings. Data are presented as median and mean ± standard deviation. Results: 52.88% of cases were women, and their mean age was 70.82 ± 13.32 years. Resuscitation activities (basic life support: 48.08%, advance life support: 42.31%) were performed before the RT arrival, and no action was taken in 5.77% of cases. The cardiac arrest occurred most commonly in the afternoons hours, and the Emergency Room was the place of CPR in 41.35% of cases. The waiting time for RT was on average 4.47 ± 5.85 min. Non-defibrillation rhythms occurred in 79.80%, and the efficacy of resuscitation was 40%. Conclusions: Resuscitation protocols should be registered not only as an important part of medical records, but also as a source of information during the CPR training of staff. The lack of rescue activities before the arrival of the RT indicates the urgent need to identify the cause of the problem and eliminate these negative behaviours.Wstęp: Wewnątrzszpitalne nagłe zatrzymanie krążenia (SCA) jest zdarzeniem, które wiąże się dużą śmiertelnością. Analiza danych dotyczących wewnątrzszpitalnego SCA i przebiegu resuscytacji krążeniowo-oddechowej pozwala na identyfikację oraz eliminację najważniejszych czynników wpływających na przeżywalność pacjentów. Cel: Celem pracy była analiza przypadków SCA i czynności podjętych przez personel medyczny jednego ze szpitali klinicznych. Metody: Badanie miało charakter retrospektywnej analizy 104 protokołów wewnątrzszpitalnego SCA. W analizie uwzględniono czynności podjęte przez personel medyczny przed przybyciem zespołu resuscytacyjnego oraz jego postępowania. Wyniki zostały przedstawione jak mediany lub średnie ± odchylenie standardowe. Analizę statystyczną wykonano za pomocą pakietu Statistica 12. Za istotny przyjęto wynik p < 0,05. Wyniki: Analiza danych uzyskanych z protokołów SCA wykazała, że 52,88% przypadków SCA dotyczyło kobiet, średnia wieku wynosiła 70,82 ± 13,32 roku. Przed przybyciem zespołu resuscytacyjnego zostały podjęte czynności resuscytacyjne (BLS: 48,08%, ALS: 42,31%), a w 5,77% przypadków nie podjęto żadnych czynności. Znamiennie częściej SCA występowało w godzinach dopołudniowych, a Główna Izba Przyjęć w 41,35% przypadków była miejscem przeprowadzania resuscytacji krążeniowo-oddechowej. Czas oczekiwania na zespół resuscytacyjny wyniósł średnio 4,47 ± 5,85 min. Wśród wszystkich przypadków SCA rytmy nie do defibrylacji wystąpiły w 79,80%, a skuteczność przeprowadzanych resuscytacji wyniosła 40%. Wnioski: Protokoły zabiegów resuscytacyjnych należy rejestrować nie tylko jako ważną część dokumentacji medycznej, ale również jako źródło informacji prezentowanej podczas corocznych szkoleń z resuscytacji krążeniowo-oddechowej personelu szpitala. Brak podjęcia czynności ratowniczych przez część personelu szpitala przed przybyciem zespołu resuscytacyjnego wskazuje na pilną potrzebę identyfikacji przyczyn problemu i podjęcia działań zmierzających do wyeliminowania tych negatywnych zachowań