Czy zmiany częstości rytmu serca obserwowane podczas próby obciążeniowej z wykorzystaniem dobutaminy korelują z odpowiedzią na terapię resynchronizującą serce u pacjentów z ciężką skurczową niewydolnością serca? Wyniki badania wieloośrodkowego ViaCRT

Background: According to current European Society of Cardiology guidelines for the diagnosis and treatment of heart failure (HF), cardiac resynchronisation therapy (CRT) is indicated in patients suffering from HF with reduced ejection fraction (EF) with significantly widened QRS complexes. The presence of vital myocardium proven by dobutamine stress echocardiography (DSE) is considered as a good prognostic factor for responsiveness to this treatment. Chronotropic incompetence is, on the other hand, a known factor of unfavourable outcome in HF. Aim: The aim of this study was to analyse the relationship between heart rate (HR) response during DSE and resultant changes in echocardiographic parameters determined prior to CRT and six weeks post-implantation of the CRT system. Methods: The study included 72 men and 25 women with chronic HF and markedly deteriorated left ventricular (LV) sys­tolic function (EF &lt; 35%). Low-dose DSE was performed prior to the CRT system implantation. Baseline echocardiographic parameters determined before CRT were compared to those measured six weeks after implantation. Results: Implantation of the CRT system resulted in an improvement of LV systolic function. DSE showed a significant in­crease in HR, by 16.3 bpm on average. Patients with the least prominent increase in HR during DSE (&lt; 7 bpm) presented with significantly greater end-diastolic LV dimension and volume, as well as with significantly lower EF than the subjects with the most evident increase in HR (&gt; 24 bpm). Improvement in EF at six weeks was associated with lower baseline HR and its greater absolute and relative increase during DSE. Greater absolute increase in HR during DSE was also associated with more prominent decrease in systolic/diastolic LV volumes. Conclusions: Patients with better chronotropic response during DSE show significant improvement in LV parameters determined by echocardiography within six weeks of CRT. Chronotropic response to pharmacologic stress test may serve as a predictive factor in patients qualified for CRT.Wstęp: Zgodnie z najnowszymi obowiązującymi wytycznymi Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego dotyczącymi rozpoznawania i leczenia niewydolności serca terapia resynchronizująca serce jest wskazana u chorych z niewydolnością serca z obniżoną frakcją wyrzutową (EF) i istotnie poszerzonymi zespołami QRS. Stwierdzenie obecności żywotnego miokardium podczas echokardiograficznej próby obciążeniowej z wykorzystaniem dobutaminy (DSE) uważa się za czynnik prognozujący dobrą odpowiedź na ten sposób leczenia. Niewydolność chronotropowa jest natomiast czynnikiem złego rokowania w niewydolności serca. Cel: Celem niniejszego badania była analiza związku pomiędzy częstotliwością rytmu serca (HR) uzyskaną podczas DSE a zmianą parametrów zmierzonych podczas badania echokardiograficznego wykonanego przed i 6 tygodni po implantacji układu resynchronizującego. Metody: Do badania włączono 72 mężczyzn i 25 kobiet z przewlekłą niewydolnością serca i istotnie zaburzoną funkcją skurczową lewej komory (EF < 35%). Wykonano DSE z wykorzystaniem małej dawki dobutaminy przed implantacją CRT. Wyjściowe parametry uzyskane przed implantacją układu zostały porównane z parametrami zmierzonymi po 6 tygodniach od zabiegu. Analizę wykonano retrospektywnie, korzystając z bazy danych badania wieloośrodkowego ViaCRT. Wyniki: Implantacja układu resynchronizującego serce skutkowała poprawą funkcji skurczowej lewej komory. Zaobserwowano istotny wzrost HR podczas podawania małej dawki dobutaminy wynoszący średnio 16,3 uderzeń na minutę. Pacjenci z najmniejszym wzrostem HR podczas badania ( 24/min). Poprawa EF po 6 tygodniach od zabiegu była skojarzona z niższą wyjściową HR i jej większym względnym wzrostem podczas DSE. Większy względny wzrost HR podczas badania był korelował również z istotniejszym zmniejszeniem objętości końcowoskurczowej i końcoworozkurczowej lewej komory po 6 tygodniach. Wnioski: Pacjenci z lepszą odpowiedzią chronotropową podczas echokardiograficznej próby obciążeniowej z małą dawką dobutaminy charakteryzują się istotną statystycznie poprawą parametrów lewokomorowych uzyskanych podczas echokardiografii po 6 tygodniach od implantacji układu resynchronizującego serce. Odpowiedź chronotropowa na farmakologiczny test obciążeniowy może służyć jako czynnik prognostyczny odpowiedzi na terapię u chorych kwalifikowanych do implantacji CRT.