Nowe doustne antykoagulanty w profilaktyce powikłań zakrzepowo-zatorowych migotania przedsionków: doświadczenia jednoośrodkowe

Background: Prevention of thromboembolic complications is a priority in patients with atrial fibrillation (AF). Based on the current guidelines, the role of vitamin K antagonists (VKA) in stroke prevention has decreased in favour of novel oral anticoagulants (NOAC). Aim: To evaluate the proportion of AF patients who were prescribed a NOAC, compare populations of patients treated with VKA and NOAC, and identify factors predisposing to NOAC prescription at hospital discharge of AF patients. Methods: A single-centre prospective study was carried out based on medical records of 550 patients who were diagnosed with non-valvular AF and discharged from a Cardiology Department from September 2012 till August 2013. Results: Among 550 patients with AF, an oral anticoagulant (OAC) was prescribed for stroke prevention in 463 (84.2%) patients. At discharge, VKA was prescribed in 373 patients (80.6% of those treated with OAC), and NOAC was prescribed in 90 patients (19.4% of those treated with OAC). Among patients receiving NOAC, dabigatran was prescribed to 41 (45.6%) patients and rivaroxaban was prescribed to 49 (54.4%) patients. The mean CHA2DS2VASc scores in patients treated with VKA and NOAC were 3.8 ± 1.7 and 4.1 ± 1.7, respectively (p = NS). The mean HASBLED score in patients treated with VKA and NOAC was 2.2 ± 1.0 and 2 ± 0.9, respectively (p = NS). Patients treated with NOAC were older than patients treated with VKA (mean age 74.7 ± 11.9 vs. 70.5 ± 10.8 years, p = 0.0005). In multivariate analysis, factors associated with an increased likelihood of NOAC prescription included a history of bleeding (odds ratio [OR] 3.43), hospitalisation due to AF (OR 2.82), age ≥ 80 years (OR 2.8), paroxysmal arrhythmia (OR 1.77), and living in a rural area (OR 1.77). Conclusions: A NOAC was used in one fifth of all hospitalised AF patients receiving anticoagulant treatment. The risk of thromboembolic and bleeding complications did not differ between AF patients treated with NOAC or VKA. Factors associated with an increased likelihood of NOAC prescription included a history of bleeding, age ≥ 80 years, paroxysmal arrhythmia, hospitalisation due to AF, and living in a rural area.Wstęp: Prewencja powikłań zakrzepowo-zatorowych u chorych z migotaniem przedsionków (AF) jest priorytetowym działaniem w tej grupie pacjentów. Uwzględniając obowiązujące wytyczne, rola antagonistów witaminy K (VKA) w prewencji udaru mózgu zmniejszyła się na korzyść coraz silniejszej pozycji nowych doustnych antykoagulantów (NOAC). Cel: Celem pracy była ocena częstości zalecania NOAC, porównanie populacji chorych leczonych VKA i NOAC oraz identyfikacja czynników predysponujących do przepisywania NOAC chorym z AF przy wypisie ze szpitala. Metody: Prospektywnym jednoośrodkowym badaniem objęto dane 550 chorych wypisanych z Kliniki Kardiologii od września 2012 r. do sierpnia 2013 r. z rozpoznaniem niezastawkowego AF. Wyniki: W grupie 550 chorych z AF u 463 (84,2%) osób w profilaktyce udaru mózgu zastosowano doustne antykoagulanty (OAC), w tym przy wypisie 373 pacjentom (80,6% chorych leczonych OAC) zalecono VKA, a 90 osobom (19,4% chorych leczonych OAC) — NOAC. W grupie chorych leczonych NOAC dabigatran zalecono 41 (45,6%) pacjentom, a riwaroksaban — 49 (54,4%) chorym. Średnia liczba punktów w skali CHA2DS2VASc w grupie leczonej VKA oraz w grupie leczonej NOAC wynosiła 3,8 ± 1,7 i 4,1 ± 1,7 punktów (p = NS). Średnia liczba punktów w skali HASBLED u pacjentów stosujących VKA wynosiła 2,2 ± 1,0 punktów, a u chorych leczonych NOAC — 2 ± 0,9 punktu (p = NS). Chorzy otrzymujący NOAC byli starsi od osób leczonych VKA (średnia wieku 74,7 ± 11,9 vs. 70,5 ± 10,8 roku; p = 0,0005). W analizie wieloczynnikowej wykazano, że następujące czynniki zwiększały szansę na zalecenie NOAC: przebyte krwawienie (OR 3,43), hospitalizacja z powodu napadu AF (OR 2,82), wiek ≥ 80 lat (OR 2,8), napadowa postać arytmii (OR 1,77) i zamieszkanie na wsi (OR 1,77). Wnioski: Co piąty chory z AF leczony przeciwkrzepliwie otrzymywał NOAC. Pacjenci z AF leczeni NOAC lub VKA nie różnią się ryzykiem powikłań zakrzepowo-zatorowych ani ryzkiem powikłań krwotocznych. Czynnikami zwiększającymi szansę na przepisanie NOAC są: przebyte krwawienie, wiek ≥ 80 lat, napadowa postać arytmii, hospitalizacja z powodu napadu AF i zamieszkanie na wsi