Wpływ lewosimendanu na czynność prawej komory oceniany na podstawie wskaźników mierzonych metodą tkankowej echokardiografii doplerowskiej u chorych z niedokrwienną niewydolnością lewej komory

Background: Right ventricular (RV) dysfunction complicates advanced left ventricular (LV) heart failure (HF) and contributes to a poor prognosis. Levosimendan is a positive inotropic agent improving cardiac contractility without increasing myocardial oxygen consumption in HF.Aim: To evaluate the effect of levosimendan therapy on RV systolic function, by using derived tissue Doppler imaging (TDI) in patients with ischaemic HF.Methods: The study consisted of 30 patients with HF who were admitted to our hospital due to new onset of decompensated HF, having LV ejection fraction < 40%, with functional status class III–IV, according to the New York Heart Association (NYHA). TDI-derived systolic velocities of tricuspid annulus (isovolumic myocardial acceleration [IVA], peak myocardial velocity during isovolumic contraction [IVV], peak systolic velocity during ejection period [Sa]) and diastolic indices (early [Ea] and late diastolic [Aa] velocities, Ea/Aa, E/Ea ratios and myocardial performance index [Tei index]) were measured. 72 hours after treatment, all measurements were re-evaluated.Results: Considering TDI-derived systolic indices of the RV, IVA and IVV increased significantly, whereas Tei index decreased, after the therapy. Also, there was a significant decrease in serum levels of B-type natriuretic peptide. No significant change was observed in TDI derived diastolic indices of the RV.Conclusıons: Levosimendan improves RV systolic function as expressed by TDI-derived parameters in patients with acutedecompensated HF.Wstęp: Dysfunkcja prawej komory (RV) jest powikłaniem zaawansowanej lewokomorowej (LV) niewydolności serca (HF) i wiąże się ze złym rokowaniem. Lewosimendan to lek o działaniu inotropowym dodatnim, który u chorych z HF poprawia kurczliwość serca, nie zwiększając zużycia tlenu przez miokardium.Cel: Celem niniejszej pracy była ocena wpływu leczenia lewosimendanem na czynność skurczową RV u chorych z niedokrwienną HF na podstawie badania z zastosowaniem doplera tkankowego (TDI).Metody: W badaniu uczestniczyło 30 chorych z HF hospitalizowanych w ośrodku autorów z powodu pojawienia się objawów niewyrównanej HF, u których frakcja wyrzutowa LV wynosiła poniżej 40% i których zakwalifikowano do III–IV klasy czynnościowej wg New York Heart Association (NYHA). Za pomocą TDI zmierzono prędkości pierścienia zastawki trójdzielnej w czasie skurczu [akceleracja (IVA) i maksymalna prędkość miokardium w czasie skurczu izowolumetrycznego (IVV) oraz maksymalna prędkość miokardium w czasie fazy wyrzutowej (Sa)] i wskaźniki czynności rozkurczowej [prędkości wczesno- (Ea) i późnorozkurczowe (Aa), współczynniki Ea/Aa i E/Ea oraz wskaźnik Tei]. Wszystkie pomiary powtórzono 72 h po przyjęciu leku.Wyniki: Po zakończeniu leczenia oceniane za pomocą TDI wskaźniki czynności skurczowej RV, IVA i IVV istotnie się zwiększyły, natomiast wartość wskaźnika Tei zmniejszyła się. Ponadto stwierdzono istotne obniżenie stężenia peptydu natriuretycznego typu B w surowicy. Nie zaobserwowano istotnych zmian we wskaźnikach czynności rozkurczowej RV ocenianych za pomocą TDI.Wnioski: U pacjentów z ostrą niewyrównaną HF lewosimendan poprawia czynność skurczową RV ocenianą na podstawie parametrów mierzonych metodą TDI