Fæðingarorlof og tengslamyndun feðra við börn sín

Tengslamyndun ungbarna við umönnunaraðila sína er mikilvægur þáttur í þroska barna. Fyrsta árið í lífi barns er mikilvægt fyrir tilfinningaþroska þess en þau tilfinningatengsl sem myndast á þessu fyrsta ári leggja grunninn að tengslum foreldris og barns sem og öðrum tengslum sem barnið mun mynda út lífið. Innihaldsrík tengsl við föður í frumbernsku auðga líf barns sem mun skila sér í auknum félags-, vitsmuna- og tilfinningaþroska sem og auknu sjálfstrausti, sjálfsöryggi og seiglu þess. Markmið þessarar ritgerðar er að skoða tengslamyndun feðra og ungbarna og sjá hvort fæðingarorlof feðra sé til þess fallið að stuðla að tengslamyndun föður og barns. Í ritgerðinni er leitast við að svara eftirfarandi rannsóknarspurningum: „Af hverju er tengslamyndun feðra og barna mikilvæg?“ og „Hvernig getur löggjöf um fæðingarorlof stuðlað að tengslamyndun föður og barns?“ Þessi ritgerð er greining á stöðu þekkingar á sviði fæðingarorlofstöku feðra og því hvort fæðingarorlof feðra sé til þess fallið að styðja við tengslamyndun föður og barns. Heimildir voru valdar með tilliti til upplýsinga um fæðingarorlofslöggjöf á Íslandi, fæðingarorlofsnýtingu íslenskra feðra og tengslamyndun feðra og ungbarna. Helstu niðurstöður voru þær að forsenda góðrar tengslamyndunar feðra og ungbarna er tilfinningaleg næmni föðurins fyrir þörfum barnsins. Þá var einnig sýnt fram á að lengd og gæði þess tíma sem feður verja með börnum sínum í frumbernsku séu forsendur góðrar tengslamyndunar feðra og barna. Íslenskir feður eru duglegir við að nýta sinn sjálfstæða fæðingarorlofsrétt og sýndu niðurstöður fram á að fæðingarorlofslöggjöfin og álit samfélagsins eru hvetjandi fyrir feður að nýta fæðingarorlofsrétt sinn. Það mætti því draga þá ályktun að góðar forsendur séu til staðar fyrir því að íslensk börn eigi örugg og góð tengsl við feður sín