Oostburg Oude Haven 44 Oostburg Oude Haven 44. Gemeente Sluis. Archeologisch Bureauonderzoek en Inventariserend Veldonderzoek door middel van verkennende boringen

Het aan de Oude Haven 44 te Oostburg (gemeente Sluis) gevestigde agrarisch bedrijf heeft het voornemen om uit te breiden. Om deze uitbreiding mogelijk te maken dient het bestaande bouwvlak te worden vergroot van 1 tot 1,5 hectare. Binnen het nieuwe bouwvlak worden onder meer een mestsilo en bassins aangelegd. Om dit mogelijk te maken is een bestemmingsplanwijziging noodzakelijk. Het plangebied is binnen Parapluplan archeologie Sluis (2018, in voorbereiding) deels gesitueerd in een gebied waar mogelijke archeologische waarden planologisch worden beschermd door een dubbelbestemming waarde archeologie 2.Het middendeel van het plangebied is binnen het Parapluplan echter gelegen in een zone waar geen dubbelbestemming geldt. Dit gebied is vrijgesteld voor archeologisch onderzoek. Zodoende is het booronderzoek uitsluitend uitgevoerd in de twee zones waar een onderzoeksplicht geldt. Op basis van de beschikbare aardwetenschappelijke, archeologische en historische gegevens is in het archeologisch bureauonderzoek een gespecificeerd archeologisch verwachtingsmodel opgesteld. Er kon samengevat gesteld worden dat voor het plangebied een middelhoge verwachting gold op het aantreffen van vindplaatsen op het pleistocene dekzand (Laagpakket van Wierden), uit het Finaal Paleolithicum en Mesolithicum, vanwege de gematigd ondiepe ligging van de dekzandtop in dit gebied en de daarmee samenhangende bewoningscondities. Voor de onderzijde van het Hollandveen Laagpakket gold een lage verwachting voor aantreffen van vindplaatsen uit het Neolithicum tot en met de Midden-IJzertijd; voor de top van het Hollandveen Laagpakket gold een hoge verwachting voor de Late IJzertijd en de Romeinse Tijd. Voor de Vroege en Late Middeleeuwen (Laagpakket van Walcheren) gold een middelhoge verwachting op het aantreffen, gezien de nederzettingen die in deze regio vanaf de 8ste eeuw gekend zijn. Op basis van historische bronnen zijn er echter geen aanwijzingen dat deze binnen het plangebied gelegen waren. Gelet op het ontbreken van cartografische referenties voor bewoning/bebouwing binnen het plangebied maar de aanwezigheid van vindplaatsen in de ruime omgeving, gold voor de Nieuwe Tijd een middelhoge verwachting. Tijdens het inventariserend veldonderzoek is het opgestelde verwachtingsmodel middels vier verkennende boringen (tot maximaal 4,00 m –mv) verspreid binnen de twee onderzoeksplichtige delen van het plangebied getoetst. Op basis van de resultaten van het booronderzoek is het verwachtingsmodel deels bevestigd en deels bijgesteld. De top van de afzettingen van het Laagpakket van Wierden (pleistoceen dekzand) is intact aangetroffen in de boringen. Daarmee is het oorspronkelijke dekzandniveau vastgesteld op een diepte tussen 2,13 en 2,47 m -NAP (tussen 2,80 en 3,95 m -mv). De middelhoge verwachting voor de aanwezigheid van vindplaatsen uit het Laat-Paleolithicum en het Mesolithicum kan zodoende ongewijzigd blijven. Boven het pleistocene dekzand een veenlaag aangetroffen dat het restant vormt van het Hollandveen Laagpakket. De top van het veen is als gevolg van erosie van de hier gelegen voormalige getijdenkreek niet meer intact. Daarmee komt de verwachting op het aantreffen van vindplaatsen uit de Late IJzertijd en de Romeinse Tijd te vervallen. Voor de onderzijde van het veenpakket blijft een lage verwachting gelden voor de periode Neolithicum tot en met Midden-IJzertijd. Het veen is aan de top geërodeerd door een jongere getijdenkreek die later tot watergang is gekanaliseerd. De geulafzettingen van deze kreek zijn afgedekt met jongere komafzettingen. In de top van deze komafzettingen in boring 1 t/m 3, op een diepte van 0,50 m +NAP (0,50 tot 1,00 m -mv), is een humeus niveau aangetroffen met daarin puin- en houtskoolspikkels. Dit betreft een oud maaiveldniveau, dat waarschijnlijk dateert uit de periode voor de inundaties van het gebied in de 16de-17de eeuw. Gelet op de samenstelling van de aangetroffen afzettingen van het Laagpakket van Walcheren, wordt de verwachting voor het aantreffen van vindplaatsen uit de Vroege , Late Middeleeuwen en de Nieuwe Tijd bijgesteld naar laag. Oudere afzettingen van het Laagpakket van Walcheren (Duinkerke IIIa afzettingen) waarop mogelijk vindplaatsen aanwezig waren, kunnen door getijdewerking van de hier gelegen geul zijn weggeslagen. Het oude maaiveldniveau dat is waargenomen in boring 1, 2 en 3 dateert uit de Late Middeleeuwen of begin Nieuwe Tijd. Vanwege het ontbreken van vondstmateriaal (zoals aardewerkfragmenten) en duidelijke leefniveaus gaat het hier niet om een cultuurlaag. Uit het booronderzoek blijkt dat de verstoorde toplaag binnen de onderzoeksgebieden tot 0,35 à 1,00 m -mv diepte reikt