Zachowanie konsumentów w warunkach kryzysu gospodarczego w krajach nadmiernie rozwiniętych

Koncepcja nadmiernego rozwoju gospodarczego nie wywodzi się z teorii ekonomii lecz innych nauk, w których oznacza ona zazwyczaj system, którego mniejsza część (podsystem) rozwinęła się tak bardzo, iż stwarza to szereg problemów dla systemu wyjściowego. W niniejszym artykule pojęcie nadmiernego rozwoju zostało żyte dla scharakteryzowania zmian strukturalnych zachodzą­cych w konsumpcji jednostek oraz gospodarstw domowych. Źródeł obecnego kryzysu należy upatrywać w następujących przemianach. Konsumpcja utraciła częściowo swą rolę jako środka zaspokajania niektórych potrzeb; stała się ona częstokroć celem samym w sobie. Zależność przyczynowa pomiędzy potrzebami i konsumpcją została złamana. Proces konsumpcji zamiast zaspokajać potrzeby rodzi często stany niezadowolenia i frustracji. Konsekwencją nadmiernego rozwoju jest również zerwania zależności pomiędzy konsumpcją i dochodami. Współczesna rodzina konsumuje bowiem najczęściej więcej niż zarabia. Osobnym problemem jest nierównowaga pomiędzy możliwościami wytwórczymi społeczeństwa oraz jego możliwościami konsumpcyjnymi. W społeczeństwie duńskim w wielu działach przemysłu zdolności wytwórcze producentów przewyższają pięcio- lub dziesięciokrotnie zdolności absorbcyjne konsumentów, stwarzając szereg problemów dla całej gospodarki