Indisch 1.0

In dit onderzoek heb ik me gericht tot de eerste generatie Indische Nederlanders in Nederland. Na een kort historisch overzicht om de situatie waarin de eerste generatie Indische Nederlanders zich bevinden te begrijpen heb ik geprobeerd uiteen te zetten hoe zij zich identificeren, met wie zij zich verbonden voelen en hoe ze hun leven in de Nederlandse maatschappij op hebben kunnen bouwen. Dit heb ik gedaan door middel van participerende observatie in Rumah Kita, een wooncentrum speciaal voor ouderen met een Indische achtergrond. Er is specifiek voor de eerste generatie gekozen omdat de eerste generatie het leven in Nederlands-Indie heeft meegemaakt en de repatriatie, en hebben zij hun nieuwe leven in Nederland moeten opbouwen. Door migratie, in dit geval van Nederlands-Indië naar Nederland, kan de notie van met wie je je verbonden voelt veranderen van being op de ene plaats en longing naar de andere plaats. Ook het concept 'thuis' moet opnieuw gedefinieerd worden nu het niet meer onlosmakelijk verbonden is met een statische geografische plaats. 'Thuis' heeft nu meer te maken met een gevoel dan met een geografisch gebonden plaats op de kaart, waardoor het concept een transnationale lading heeft gekregen. Etniciteit en gevoelens van verbondenheid dragen bij aan het creëren van thuisgevoelens. Uit mijn onderzoek is gebleken dat de bewoners van Rumah Kita een zogenaamde hybride identiteit hebben. Al met al voelen ze zich verbonden met andere Indische Nederlanders, en maken ze tegelijkertijd deel uit van de Nederlandse samenleving. Deze hybride identiteit helpt de Indische bewoners een weg te vinden in het dagelijks leven in de Nederlandse maatschappij. Buitenshuis dragen ze hun Nederlandse identiteit uit en binnenshuis laten ze hun Indische gewoontes te vrije loop. De etnische identiteit van de bewoners is veranderlijk en situationeel waardoor zij hun etnische identiteit inzetten als tool om zich als Indo aan te passen aan het leven in Nederland en op zij hebben op die manier na hun repatriatie een nieuw leven kunnen opbouwen in de Nederlandse samenleving. Door de etnische identiteit van de bewoners van Rumah Kita als beslissend criterium te stellen voor de toelating in het wooncentrum, draagt het hiermee bij aan het creëren van gevoelens van een thuis voor Indo’s in Nederland. Zij geven ze de ruimte een ‘eigen’ plek te hebben in de samenleving