Sociale acceptatie van leerlingen met een fysieke beperking in het gewoon onderwijs

Samenvatting. Doel: Het doel van deze studie was het onderzoeken van de sociale status van de door het Dominiek Savio Instituut ondersteunde leerlingen met een fysieke beperking (GON- leerlingen) uit het lager- (9-12 jaar) en het secundair onderwijs (12-20 jaar), op drie niveaus van sociale complexiteit (in individuen, in groepen en in relaties). Dit doel werd opgesplitst in drie onderzoeksvragen: 1. Het verschil in sociometrische status van GON- leerlingen en hun peers, 2. Het effect van competentiebeleving en persoonlijkheid op sociometrische status en 3. Het effect van eenzaamheid/ sociaal ongenoegen en probleemgedrag op sociometrische status. Methode: Er is gebruik gemaakt van een aselecte steekproef. De sociometrische status is onderzocht en er is getest of er een effect bestaat van competentiebeleving, persoonlijkheid, eenzaamheid/ sociaal ongenoegen en probleemgedrag op sociometrische status. Resultaten: GON- leerlingen hebben een significant lagere sociometrische status dan hun peers. Er bestaat een significante relatie tussen competentiebeleving en sociometrische status. Hoe competenter de GON- leerling zichzelf beoordeelt, hoe hoger zijn/ haar sociometrische status in de klas is. Daarnaast is er een positief significante relatie van extraversie op sociometrische status. Eenzaamheid/ sociaal ongenoegen correleert negatief met sociometrische status. Hoe groter het gevoel van eenzaamheid/ sociaal ongenoegen, hoe lager de sociometrische status in de klas. Als laatste correleren sociale problemen en denkproblemen positief met sociometrische status. De genoemde correlaties zijn gebaseerd op tweezijdige toetsing. Tot slot zijn er effecten gevonden van competentiebeleving, persoonlijkheid, eenzaamheid/ sociaal ongenoegen en probleemgedrag op sociometrische status. De sterkste voorspellers uit de analyses zijn: fysieke verschijning, extraversie, eenzaamheid/ sociaal ongenoegen en delinquent gedrag. Conclusie: GON- leerlingen integreren niet optimaal in het gewoon onderwijs. Ze hebben voor 95% een significant lagere status dan hun klasgenoten. De competentiebeleving en persoonlijkheid van de GON- leerling zijn significante voorspellers voor deze lage status ten opzichte van peers. Daarnaast is eenzaamheid/ sociaal ongenoegen een sterk negatief voorspellende variabele voor de status van de GON- leerling, alsook delinquent gedrag. Hoe groter het gevoel van eenzaamheid/ sociaal ongenoegen en hoe meer delinquent gedrag de GON- leerling vertoont, hoe lager zijn status in de klas is