De relatie tussen gezinskenmerken en de ontluikende schooltaalvaardigheid bij Nederlandse en Turkse kleuters.

Binnen deze studie wordt de relatie tussen SES, literatuurgebruik (geletterdheid) van ouders en het voorleesaanbod bij Nederlandse (n=47) en Turkse families (n=41) in Nederland onderzocht. Het literatuurgebruik van de ouders (educatief en recreatief) en het voorleesaanbod zijn onderdelen van het cultureel kapitaal in een gezin. Het tweede deel van deze studie, onderzoekt de relatie tussen het voorleesaanbod en het schooltaalgebruik bij 4-jarige kinderen in de Nederlandse en Turkse families. Het doel van dit onderzoek was tweeledig. De eerste doelstelling was om een verklaring te vinden voor het feit dat in veel allochtone gezinnen minder vaak wordt voorgelezen dan in autochtone gezinnen. Om hier antwoord op te kunnen geven is onderzocht of de geletterdheid van de ouders een betere voorspeller is voor het voorleesaanbod dan de SES. De tweede doelstelling was om antwoord te geven op de vraag of de gezinskenmerken (voorleesaanbod, geletterdheid van de ouders en SES) de vroege taalachterstand bij Turkse kinderen kan verklaren. Om het schooltaalgebruik van het kind te kunnen beoordelen is gebruik gemaakt van een taak waarbij het kind een narratief boekje moest navertellen in de moedertaal. Hiernaast is er een interview afgenomen met de ouder die het meest betrokken is bij de opvoeding van het kind. Tijdens dit interview zijn vragen gesteld m.b.t. de SES, geletterdheid van de ouder en het voorleesaanbod. Er zijn matige correlaties gevonden tussen specifieke onderdelen van de geletterdheid van de ouder en het voorleesaanbod in zowel de Nederlandse als Turkse groep. Multiple regressieanalyses tonen aan dat het voorleesaanbod het schooltaalgebruik bij de Turkse groep kan voorspellen. Echter, er blijft ook een direct effect van SES op het schooltaalgebruik bestaan