2e generatie KM en duurzame ontwikkeling

Veel mensen die zich met kunstmatige intelligentie hebben beziggehouden, houden zich nu met KM bezig. Dat geldt blijkbaar ook voor u. Dat is niet onlogisch. Je kunt over menselijk denken praten vanuit het idee van een informatieverwerkend systeem dat in een actor is gelokaliseerd, en die actor doet dingen. Maar als je even doordenkt, dan weet je dat mensen ook sociale wezens zijn; alle kennis gaat wel via oren en ogen naar binnen en via de mond weer naar buiten, maar we hebben mensen om ons heen nodig om dingen uit te proberen, om gecorrigeerd te worden, om te leren. In dat kader heb je dus meerdere actoren, en dus meerdere kennissystemen (mensen). Je krijgt dan te maken met vraagstukken als hoe organiseer ik dat, en hoe richt ik dat goed in. Daarmee is de lijn van KI naar KM verklaard. Kennis is dan wel individueel, maar als actor maak je onderdeel uit van een sociaal verband. Zo gauw je gaat opdelen – want dat doe je in feite als één taak voor één mens te groot is – krijg je te maken met coördinatie- en organisatievraagstukken. Dan kun je daar allerlei invullingen aan geven. Bijvoorbeeld management van informatie: je hebt te maken met informatiesystemen, zowel kunstmatige als menselijke. Maar beschouw je mensen als méér dan informatiesystemen, omdat zij betekenis aan informatie kunnen geven, dan heb je het al gauw over het managen van kennis. Dan speelt ook sociale psychologie een rol, sociologie, management, enzovoort