Communicatie met patiënt en collega-arts over een medisch incident : literatuurstudie

Dit artikel wil praktische guidelines geven die een arts kan hanteren wanneer hij/zij bemerkt dat er bij een patiënt een medisch incident is gebeurd door toedoen van de arts zelf of een andere arts. Medische incidenten komen in 8% tot 12% van de hospitalisaties voor. Een medische fout is een vermijdbare tekortkoming van de zorgverlener, waar een complicatie een onbedoeld gevolg is van een medische ingreep. Allereerst is een gesprek met de patiënt essentieel. Daarbij staan een oprechte verontschuldiging van de arts en duidelijkheid over het incident centraal. Indien nodig wordt aan de patiënt praktische hulp aangeboden en wordt gekeken hoe een dergelijk incident in de toekomst kan worden vermeden. Indien een collega-arts een medisch incident vermoedt, is het essentieel dat de arts eerst kritisch de context van het incident nagaat door in gesprek te treden met de arts van wie de patiënt mogelijk een verkeerde behandeling heeft gekregen. Het is daarbij aangewezen dat beide artsen een proactieve houding aannemen om de feitelijke gegevens van het probleem te onderzoeken. In dit geval wordt het gesprek met de patiënt gevoerd in aanwezigheid van beide betrokken artsen.This literature study aims to provide a practical guideline for physicians discovering a patient safetyincident caused by themselves, or an adverse event caused by the previous physician (often in caseof a second opinion consult). Adverse events occur in 8% to 12% of hospitalizations. A medical erroris a preventable mistake made by the physician, whereas a complication is an unintendedconsequence of a medical procedure.If a “second opinion” physician suspects an adverse event caused by a colleague, he/she mustinvestigate the context of the event critically by entering into dialogue with the other physician whomay have treated the patient incorrectly. It is recommended that both physicians have a proactiveattitude to investigate the details of the event. Afterwards the physician(s) should have an openconversation with the patient: apologies and clarity should be offered. In case of a “second opinion”,the conversation would best take place in the presence of both physicians involved.If necessary, practical assistance can be offered to the patient. Furthermore, physicians should thinkabout how recurrences of the incident could be prevented in the future