Een bureauonderzoek en inventariserend veldonderzoek in de vorm van een verkennend booronderzoek

ADC ArcheoProjecten heeft in november en december 2020 een bureauonderzoek en inventariserend veldonderzoek in de vorm van een verkennend booronderzoek uitgevoerd op de locatie Spinveld 55 in Breda, gemeente Breda. De aanleiding voor het onderzoek is de voorgenomen aanvraag van een omgevingsvergunning voor de bouw van een bedrijfshal. Op basis van het bureauonderzoek is een gespecificeerd verwachting opgesteld. Hierbij werd geconstateerd dat het plangebied in een zone ligt waar dekzandwelvingen en een dalvormige laagte aanwezig zijn. Op grond van de landschappelijke situatie kunnen resten vanaf het Laat- Paleolithicum aanwezig zijn. Eventuele vindplaatsen zullen zich manifesteren als een strooiing van vuursteen en/of aardewerk alsook grondsporen. Ze kunnen bestaan uit verschillende complextypen, zoals nederzettingen, grafvelden en akkerlagen. Uit een gravend onderzoek nabij het plangebied blijkt dat het gebied zeker bewoond was vanaf de Bronstijd Gezien de ligging van het plangebied nabij de 2e contravallatie en een redoute is het niet uitgesloten dat in het plangebied resten aanwezig zijn gerelateerd aan het beleg van de stad Breda gedurende de tachtig jarige oorlog (1624/25). Op basis van oud kaartmateriaal zijn er geen aanwijzingen voor historische bebouwing. Eventuele vindplaatsen in het onderhavige plangebied tot en met de Late Middeleeuwen zullen afgedekt zijn door een plaggendek. Resten gerelateerd aan het beleg gedurende de tachtig jarige oorlog kunnen vanaf het maaiveld aanwezig zijn. Hoewel een plaggendek een conserverende werking heeft op onderliggende archeologische sporen, is dat als gevolg van bouw- en sloopwerkzaamheden waarschijnlijk niet het geval. Uit milieukundige boringen blijkt dat ter plaatse van de voormalige bebouwing meestal een minimaal 100 cm dik pakket humeus zand met betonpuin aanwezig is. Mogelijk betreft het humeuze zand het oorspronkelijk aanwezige plaggendek, maar uit het voorkomen van betonpuin moet worden aangenomen dat dit volledig verstoord is. Buiten de voormalige bebouwing kan de bodemopbouw nog gedeeltelijk intact zijn en kunnen eventuele sporen en vondsten nog aanwezig zijn. Teneinde bovengenoemde verwachting te toetsen en aan te vullen is in het plangebied een verkennend booronderzoek uitgevoerd. Uit de boringen blijkt dat de diepere ondergrond bestaat uit zwak zandige leem (zogenoemde Brabantse Leem; Formatie van Boxtel) en zeer fijn dekzand (Laagpakket van Wierden, Formatie van Boxtel). In boringen 1, 5 en 8 is de basis van een plaggendek aanwezig. De bovengrond bestaat uit een (sub)recent verstoord pakket. Ter plaatse van de boringen met een gedeeltelijk intact plaggendek en/of een podzolbodem in het onderliggende dekzand (boringen 1, 3, 5 en 8) is het potentieel archeologische niveau nog (deels) intact. In boring 6 is bodem verstoord tot in het dekzand (C-horizont) en is het potentieel archeologische niveau niet meer aanwezig. Dit geldt ook voor de boringen 2, 4, 7 en 9, waar is gestuit op ondoordringbaar puin. Gezien de diepteligging van dit puin, variërend van 70 tot 280 cm –mv, is hieronder geen intact potentieel archeologisch niveau te verwachten. Concluderend kan gesteld worden dat de archeologische verwachting ter plaatse van de voormalige bebouwing die eind jaren zeventig van de 20e eeuw is gerealiseerd naar laag kan worden bijgesteld, Ter plaatse van het zuidelijk deel van het plangebied, dat in gebruik was als groenstrook, is de bodem relatief intact. Hetzelfde geldt voor oosten van het plangebied, waar een recente uitbreiding van het bedrijfspand aanwezig was. Vermoedelijk was de bebouwing niet over het hele oppervlak diep gefundeerd. Het is niet bekend in hoeverre de bodem ten westen van de voormalige bebouwing intact is. In het zuiden, oosten en westen blijft de verwachting daarom gehandhaafd