Plangebied Kavel 1 Huenderweg 18 in Doldersum, gemeente Westerveld; archeologisch onderzoek: een opgraving, variant archeologische begeleiding

In opdracht van Roozen Van Hoppe Bouw en Ontwikkeling B.V. heeft RAAP in juli en augustus 2018 een bureauonderzoek en een karterend booronderzoek uitgevoerd te plangebied Zevenheuvelenweg 44 in Tilburg. De eigenaar van het terrein (Fabory B.V.) heeft namelijk het voornemen de bestaande bebouwingen en verhardingen te slopen en een nieuwe hal en kantoor te bouwen. Hiertoe zullen funderingen tot circa 2 m beneden het actuele maaiveld worden ingegraven. Verdere bodemingrepen bestaan uit laadkuilen en nieuwe riolering. Omdat de omvang en diepte van de geplande bodemingrepen de vrijstellingsgrenzen overschrijden, was dit onderzoek noodzakelijk in het kader van de omgevingsvergunning voor deze plannen. Tot het midden van de 19e eeuw maakte het plangebied deel uit van de heide. Van circa 1850 tot de jaren 1960 was er deels sprake van akkerland, terwijl een groot deel met heide en dennenbos begroeid was. In de jaren 1960 wordt industrieterrein Kraaiven aangelegd en raakte de omgeving bebouwd. Ook in het plangebied worden in de periode 1960-2010 diverse gebouwen opgericht. In de wijdere omgeving van het plangebied liggen grafheuvels uit de midden-bronstijd, en er zijn ook nederzettingsresten uit de vroege bronstijd aangetroffen. Verder liggen slechts 50 m ten oosten van het plangebied diverse kampementen uit het laat-paleolithicum B en mesolithicum. De mesolithische vondsten bevonden zich in de top van het Jonger dekzand II, terwijl de laat-paleolithische resten zich in de laag van Usselo bevonden, in de top van het Jonger dekzand I. Uit het veldonderzoek is gebleken dat er sprake is van twee afzettingsniveaus in het plangebied. Onderin ligt Jonger dekzand I uit de Oude Dryas. Dit pakket wordt afgedekt met Jonger dekzand II uit de Jonge Dryas. Tot de jaren 1960 lag het Jonger dekzand II vermoedelijk aan het maaiveld. In deze bovenste laag heeft zich een humuspodzol ontwikkeld. Met de inrichting als industriegebied raakte de top van het Jonger dekzand II sterk verstoord, waardoor nu verstoorde lagen aan het maaiveld liggen. In het dieper gelegen Jonger dekzand I is plaatselijk mogelijk een bodem waargenomen: de laag van Usselo. De top van het Jonger dekzand I is dus intact. Het zeven van het opgeboorde zand heeft twee vuursteenvondsten opgeleverd, vermoedelijk beide afkomstig uit verstoorde lagen bovenop het Jonger dekzand II. Deze vondsten zeggen daarom niets over eventuele vindplaatsen in het plangebied. Het veldonderzoek heeft aangetoond dat de kans op intacte resten uit het mesolithicum klein is omdat de bodem sterk verstoord is. Verder worden geen resten meer verwacht uit de perioden middenneolithicum tot en met nieuwe tijd omdat de bodem sterk verstoord is én vondsten uit deze perioden ontbreken. Wel worden nog resten uit het laat-paleolithicum in de top van het Jonger dekzand I verwacht (vanaf 11,45 m tot 12,45 m NAP = 0,9 tot 1,9 m onder actuele maaiveld). Eventuele laatpaleolithische resten kunnen bij de huidige plannen niet in situ bewaard blijven. Een regulier proefsleuvenonderzoek is niet de juiste methode om dergelijke vindplaatsen op te sporen. Verder karterend booronderzoek in een extreem fijn grid zou met zeer veel moeite gepaard gaan. De beste oplossing is daarom een archeologische begeleiding van de graafwerkzaamheden. Een archeologische begeleiding dient uitgevoerd te worden op basis van een door de gemeente Tilburg goedgekeurd PvE. De gemeente Tilburg als bevoegd gezag neemt naar aanleiding van bovenstaand advies een besluit