Kesitsel çalışma: Üçlü negatif meme kanserinde androjen reseptörünün prevelansı ve prognostik önemi

GİRİŞ: Meme kanseri, kadınlarda en sık görülen, aynı zamanda akciğer kanserinden sonra ikinci en sık ölüme neden olan kanser türüdür. Malign meme tümörlerinin sınıflaması geleneksel olarak histolojik görünümüne göre yapılmaktayken, günümüzde moleküler özelliklerine göre alt tiplere ayrılmıştır. Östrojen reseptörü (ER), progesteron reseptörü (PR) ve İnsan epidermal büyüme faktörü reseptörü (HER-2) ekspresyonu olmadığı için üçlü negatif olarak adlandırılan grup, tüm meme kanserlerinin %10-20'sini oluşturmaktadır. Üçlü negatif meme kanseri (ÜNMK) diğer meme kanseri tiplerine göre daha agresif seyir gösterir, yüksek nüks oranı ve kısa sağkalım süresi bu grupta belirgindir. ÜNMK'da hedefe yönelik bir tedavi seçeneği mevcut değildir, bu nedenle günümüzde sadece kemoterapi ile tedavi edilebilmektedir. ÜNMK hastalarında ER ve PR bulunmadığından özellikle bu grupta AR pozitifliği prognoz ve tedavi seçeneği açısından önemli olabilir. ER ve PR' nin meme kanserinde prognostik ve prediktif rolü iyi bilinmesine rağmen, gerek normal meme dokusu gerek primer tümörlerde sıkça eksprese edilen AR'nin prognostik değeri henüz tam olarak anlaşılamamıştır. METOD: Çalışmamıza 2005-2017 yılları arasında patolojik olarak üçlü negatif meme kanseri tanısı alarak, Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi'nde takip ve tedavisi yapılmış 18 yaşından büyük,tanı anında metastatik olmayan, ÜNMK hastaları alındı. Olguların tümünde androjen reseptör (AR) ekspresyonunun prevelansı,ki67 proliferasyon indeksleri, histolojik tipleri, nükleer ve histolojik dereceleri,nüks gelişimi, izlemde metastaz olup olmadığı, metastaz var ise yeri ve sağkalım analizlerine göre karşılaştırmalı değerlendirmesi yapıldı. BULGULAR: Çalışmamıza 100 ÜNMK olgusu alındı. Hastaların yaşları 51.45 ± 11.39 arasında, beden kitle indeksleri (BMI) 28.55 ± 5.66 arasında dağılmakta idi. En düşük yaş 18, en büyük yaş 75 iken minimum BMI 16.40, maksimum BMI 54.20 olarak bulundu. Hastaların %84'ünde aile öyküsü yok iken %11'inde aile öyküsü olduğu gözlendi. Tümör çapları ise 3.05 ± 1.74 mm arasında dağılmakta idi. Hastaların %60'ında (60 hasta) lenf nodu tutulumu yok iken %40'ında (40 hasta) lenf nodu tutulumu olduğu görüldü. Çalışılan AR ekspresyonu ise hastaların 36'sında (%36) saptanırken, 64 (%64) olguda ekspresyon izlenmedi. Olgularımızın %33,3 sı (n=12) AR ile güçlü pozitiflik; %66,6 (n=24) zayıf-orta kuvvette pozitiflik gösterirdi. Hastaların 4 tanesinin histolojik tipi apokrin iken bunların tamamının kuvvetli AR eksprese ettiği görüldü. Lenf nodu negatif olan ve AR+ olan 21 hastanın 2'sinde(%9,5), lenf nodu negatif olan ve AR- olan 39 hastanın 12'sinde (%30) nüks geliştiği saptanmıştır. AR+ olan 36 hastanın 10'u (%27,7), AR- olan 64 hastanın 24'ü(%37,5) izlem sırasında kaybedilmiştir. Bizim çalışmamızda genel sağkalım ve hastalıksız sağkalım ile AR durumu arasında istatistiksel olarak anlamlı ilişki bulunmasa da AR pozitif grupta hem hastalıksız sağkalımın önemli ölçüde uzun olduğu gözlenmiştir, ayrıca istatiksel olarak anlamlı bulunmasa da erken evre üçlü negatif meme kanseri olgularında AR pozitifliği daha iyi prognoz ve daha az nüks ile ilişkili olduğu gözlenirken, lokal ileri hastalarda AR pozitif/negatif grup arasında fark saptanamamıştır. SONUÇ: Çalışmamızda ÜNMK olgularında AR ekspresyonunun klinikopatolojik parametrelerle ve sağkalımla istatistiksel anlamlı ilişkisi bulunmasa da, bu konuda daha geniş ölçekli çalışma serilerine ihtiyaç duyulduğu görüldü. Ayrıca %36'lık ekspresyon oranı ile ÜNMK grubunda AR'nin rutin histopatolojik incelemeye dahil edilmesi ile gelecekte AR hedefleyen tedavilerin umut ışığı olabileceği düşünüldü.INTRODUCTION: Breast cancer is the most common type of cancer in women, but also the second most common cause of death after lung cancer. While the classification of malignant breast tumors has traditionally been done according to histological appearance, it is now divided into subtypes according to its molecular characteristics. Since there is no expression of estrogen receptor (ER), progesterone receptor (PR) and human epidermal growth factor receptor (HER-2), the group called triple negative accounts for 10-20% of all breast cancers. Triple negative breast cancer (TNBC) is more aggressive than other breast cancer types, high recurrence rate and short survival time are evident in this group. There is no targeted treatment option at TNBC, so it can only be treated with chemotherapy today. Since ER and PR are not present in patients with TNBC, AR positivity may be important in terms of prognosis and treatment options in this group. Although the prognostic and predictive role of ER and PR in breast cancer is well known, the prognostic value of AR, which is frequently expressed in both normal breast tissue and primary tumors, is not yet fully understood. METHODS: The study included patients with a history of triple negative breast cancer diagnosed older than 18 years, who were followed-up and treated at Ege University Medical Faculty Hospital between 2005 and 2017. Prevalence of androgen receptor (AR) expression, Ki67 proliferation index, histological types, nuclear and histological grades, development of recurrence, presence of metastasis at follow-up, and presence of metastasis were compared comparatively in all cases. RESULTS: 100 TNBC cases were included in the study. The ages of the patients ranged between 51.45 ± 11.39 and body mass index (BMI) ranged between 28.55 ± 5.66. The minimum age was 18 and the maximum age was 75, while the minimum BMI was 16.40 and the maximum BMI was 54.20. 84% of the patients had no family history, while 11% had a family history. Tumor diameters were between 3.05 ± 1.74 mm. 60% (60 patients) had no lymph node involvement, 40% (40 patients) had lymph node involvement. AR expression was detected in 36 patients (36%), whereas no expression was observed in 64 patients (64%). 33.3% (n = 12) of our cases were strongly positive with AR; 66.6% (n = 24) showed weak-moderate strength positivity. Four of the patients had apocrine histological type, all of which expressed strong AR. Recurrence was detected in 2 (9.5%) of 21 patients with negative lymph node and AR +, and 12 (30%) of 39 patients with negative lymph node and AR-. 10 (27.7%) of 36 patients with AR + and 24 (37.5%) of 64 patients with AR- were lost during follow-up. In our study, although there was no statistically significant relationship between overall survival and disease-free survival and AR status, in early stage TNBC patients both disease-free survival was significantly longer in the AR-positive group. No significant difference was found between AR positive / negative group in locally advanced patients. CONCLUSION: Although there was no statistically significant relationship between AR expression and clinicopathological parameters and survival in TNBC cases, larger series of studies were needed in this study. Furthermore, with the inclusion of AR in routine histopathological examination in the TNBC group with an expression rate of 36%, it was thought that future AR-targeted therapies may be a glimmer of hope