Oost en West ontmoeten elkaar in Chinese export schilderkunst

Oost en West ontmoeten elkaar in Chinese exportkunst In de ‘wereld overzee’ nam China in de zeventiende eeuw al voor Nederland een belangrijke positie in. Volgens Tristan Mostert en Jan van Campen, auteurs van Zijden Draad. China en Nederland sinds 1600, sprak “geen land of gebied zo tot de verbeelding en nooit waren de verwachtingen over rijkdom en handelsmogelijkheden hoger gespannen”.[1] Net als hun Amerikaanse, Engelse en andere Europese collega’s, brachten Nederlanders van hun handelsavonturen in China of hun jarenlange verblijf in bijvoorbeeld Nederlands Oost-Indië, zonder uitzondering Chinese kunstvoorwerpen, speciaal gemaakt voor de export, mee terug naar huis. Veelal werden deze luxegoederen, vervaardigd uit materialen die in Europa in die tijd onbekend waren, op bestelling gemaakt. De decoraties, kleuren, en het uitmuntende vakmanschap, waarmee de ‘exotische’ luxegoederen waren gemaakt, werden bewonderd en wekten nieuwsgierigheid op voor het land van hun herkomst, het toentertijd verre China.Behalve de fascinatie van westerlingen voor Chinese exportkunst, ontstond er in de achttiende en negentiende eeuw door deze transculturele uitwisseling, volgens vice-directeur van het Guangdong Museum, een dialoog tussen Kantonese en Europese cultuur: “The encounter and dialogue brought a new form of civilization and created a new fashion, forming a new taste of culture, bringing a curiosity of the civilization of mankind.”[2][1] Mostert & Van Campen 2015, 19.[2] Voorwoord tentoonstellingscatalogus Chinese export fine art in the Qing Dynasty from Guangdong Museum 2013, 008.Modern and Contemporary Studie