Historyczne ruiny – między doktryną konserwatorską, a społeczną akceptacją

From the doctrinal take, ruin is perceived as a full-fledged historical monument representing autonomous values. Highly polemic against the doctrine and theory is the practice expressed in concrete interventions in the substance and surroundings of a historical monument. It can thus be stated that the entire post-war period was one of affirmation and praise of the Rebuilding/Reconstruction/Restoration project. The Rebuild slogan has taken root as a positive and creative idea. In order to implement the doctrinal concept of the protection of ruins, there is a purpose behind restoring the social skill of perceiving the beauty of historical ruins as signs in the landscape. And, there is a purpose in educating the community in terms of to what extent ruins, without a useful function of their own, may be useful or useable anyway – as a regional attraction, a imagination-inspiring magnet attracting tourists. This poses a considerable challenge to experts in cultural goods protection: not only should they demonstrate an in-depth recognition of restoration/conservation doctrines but also render themselves acquainted with information, educational, and negotiation techniques – in order to contribute to the decisions regarding the lot of historical monuments, historical ruins in particular.W ujęciu doktrynalnym ruina jest postrzegana jako pełnoprawny zabytek, o autonomicznych wartościach. Natomiast charakter wysoce polemiczny z doktryną i teorią ma praktyka wyrażająca się w konkretnych ingerencjach w substancję zabytkową i otoczenie zabytku. Można powiedzieć, że cały okres powojenny, to okres afirmacji, pochwały odbudowy. Hasło odbudowy zakorzeniło się, jako pozytywne i twórcze. Dla realizacji koncepcji doktrynalnej ochrony ruin celowe jest przywrócenie społecznej umiejętności postrzegania piękna ruin historycznych, jako znaków w krajobrazie. Celowe jest edukowanie społeczności na ile ruiny bez własnej funkcji użytkowej mogą być jednak użyteczne, jako atrakcja regionalna, magnes przyciągający turystów i budzący wyobraźnię. To duże wyzwanie dla specjalistów z zakresu ochrony dóbr kultury, którzy nie tylko powinni dogłębnie poznawać doktryny konserwatorskie, rozumieć istotę zabytku, ale także zaznajamiać się z technikami informacyjnymi, edukacyjnymi i negocjacyjnymi, by móc mieć wpływ na podejmowane decyzje o losach kolejnych zabytków, w tym szczególnie ruin historycznych