Ses Temelli İlk Okuma Yazma Eğitiminde nin Öğretimiyle İlgili Yaşanan Sorunlar

<ğ> in the Turkish alphabet is a distinctive letter, which does not have a sound value but performs important functions in speech. However, it is traditionally accepted by the Turkish Ministry of National Education that this letter corresponds to a consonant sound. Literacy education, syllabi, applications, and exams of Turkish and Turkish Language and Literature courses are arranged with this acceptance. This situation causes many problems in practice, which have been mentioned in literature for thirty years and which deepened, especially in 2006 with the transition to the sound based literacy-teaching method. In this research, it was aimed to describe the participants' knowledge and experience related to literacy teaching, basic phonetics, and literacy competencies to examine their problems in the teaching of the letter <ğ> on a wide plane, holistically, and to develop some practical suggestions. For this purpose, thirty-nine classroom teachers, working in four primary schools in the central district of Yozgat province, were interviewed within the framework of the phenomenological research method. These teachers answered several questions related to literacy teaching, phonology, orthography, and the teaching of the letter <ğ>. The collected data was evaluated by content analysis. Because of this analysis, it was observed that the participants have several misconceptions about the basic concepts of phonology, orthography, and the sound value of the letter <ğ>. In addition, the participants have difficulties in teaching the letter <ğ> and try to overcome these difficulties with activities that are not valid in terms of phonology and orthography. Furthermore, the participants’ suggestions on the subject are described within this analysis.Considering the experiences of teachers in teaching the letter <ğ> as an independent topic, this research stands out and underlines the need to use phonologic findings in sound-based literacy education.Türk abecesinde bulunan <ğ>, ses değeri taşımayan ancak söyleyişte önemli işlevler üstlenen ayırıcı nitelikli bir harftir. Fakat geleneksel olarak Millî Eğitim Bakanlığınca bu harfin bir ünsüz sese karşılık geldiği kabul edilmektedir. İlk okuma yazma öğretimi, Türkçe, Türk Dili ve Edebiyatı derslerinin izlenceleri, uygulamaları ve sınavları bu kabule göre biçimlendirilmektedir. Bu durum, uygulama bakımından alan yazında otuz yıldır dile getirilen ve özellikle 2006 yılında ses temelli ilk okuma yazma öğretimi yöntemine geçilmesiyle derinleşen birçok sorun yaşanmasına yol açmaktadır. Bu araştırmada katılımcıların ilk okuma yazma öğretimiyle ilgili bilgi birikimlerini ve deneyimlerini, temel sesbilim ve yazıbilim yeterliliklerini betimlemek; <ğ> nin öğretiminde yaşadıkları sorunları geniş bir düzlemde bütüncül bir biçimde irdelemek ve uygulamaya yönelik birtakım öneriler geliştirmek amaçlanmıştır. Bu doğrultuda olgubilimsel araştırma yöntemi çerçevesinde Yozgat ili Merkez ilçesinde bulunan dört ayrı ilkokulda görev yapan otuz dokuz sınıf öğretmeniyle görüşülmüş; onlardan ilk okuma ve yazma öğretimi, sesbilim, yazıbilim ve <ğ> nin öğretimiyle ilgili çeşitli sorulara yanıt vermeleri istenmiştir. Toplanan verilerin içerik çözümlemesi sonucunda katılımcıların sesbilim ve yazıbilimin temel kavramları ile <ğ> nin ses değeri hakkında bir dizi yanlış bilgi ve kavram yanılgısına sahip olduğu; buna koşut olarak <ğ> nin öğretiminde çoğunlukla güçlük çektikleri, sesbilimsel ve yazıbilimsel açıdan geçerlilik taşımayan birtakım etkinliklerle bu güçlükleri aşmaya çalıştıkları saptanmıştır. Ayrıca katılımcıların konuyla ilgili dile getirdiği önerileri değerlendirilmiştir.Bu araştırma, öğretmenlerin <ğ> nin öğretimiyle ilgili deneyimlerini bağımsız bir konu olarak ele almasıyla öne çıkmakta ve ses temelli ilk okuma yazma öğretiminde sesbilimsel bulgulardan yararlanılması gerekliliğinin altını çizmektedi