UNESCO'NUN 1989 TARIHLI POPÜLER VE GELENEKSEL KÜLTÜRÜN KORUNMASI TAVSIYE KARARI'NIN HALKBILIMI ÇALIŞMALARINA ETKISI

UNESCO'nun somut olmayan kültürel miras alanındaki çalısmaları 1972 yılında kabul ettigi Dogal ve Kültürel Miras Sözlesmesinin ardından Bolivya hükümetinin Evrensel Telif Hakları Sözlesmesine geleneksel kültürel mirasının korunmasına yönelik bir madde eklemesi önerisi ile hız kazanmıstır. Folklorun korunması için bir belgenin olusturulmasına yönelik bu uzun sürecin sonunda 1989 yılında UNESCO Popüler Kültür ve Folklorun Korunmasına Yönelik Tavsiye Kararını kabul etmistir. Bu Tavsiye Kararı, folklorun korunmasına yönelik ilk uluslararası belge olmakla birlikte, somut olmayan kültürel mirasın korunmasına yönelik önemli adımlardan biridir. Tavsiye Kararı, folklorun tanımlanması, tespiti, korunması ve bu konuda uluslararası isbirliginin saglanması gibi konuları kapsamaktadır. Bu kararın UNESCO'ya üye devletlerce uygulanması ve yaygınlastırılmasına yönelik 1995-1999 yılları arasında çesitli bölgesel toplantılar yapılmıstır. Bu toplantılardan folklorun korunmasına yönelik öneriler ve sonuçlar bir bütün olarak 1999 tarihinde Washington'da yapılan Folklorun ve Geleneksel Kültürün Korunmasına Baglı Olarak 1989 Tavsiye Kararının Küresel Degeri: Yerel Katılım Ve Uluslararası Isbirligi Konferansında degerlendirilmistir. Bu konferansta Tavsiye Kararı'ndaki özellikle folklorun tanımına yönelik eksiklikler belirtilmis ve eylem planı sunulmustur. Bu eylem dogrultusunda 1999 yılından itibaren somut olmayan kültürel miras alanında artan çalısmaların sonucunda 2003 yılında, günümüzde 125 ülkenin taraf oldugu Somut Olmayan Kültürel Mirasın Korunması Sözlesmesi kabul edilmistir. Bu süreç boyunca UNESCO'nun aldıgı kararlar çerçevesinde yapmaya çalıstıkları ve bu konuda üye ülkelerin uygulamaları ve düsünceleri ortaya konulmaya çalısılmıstır