Africa in Turkish foreign policy and analysis of new starting periods with 1998 opening up to Africa act

1998 Afrika'ya Açılım Eylem Planının kabul edilmesine kadar Türk dış politikası, Sahra-altı Afrika'ya yönelik ciddi bir strateji belirleyememiştir. Türkiye, bu plan ile birlikte geçmişte mevcut konjektürel şartlara göre yapılandırdığı politikaları ve bölgeye yönelik istikrarsız yaklaşımını terk ederek, ciddi ve vizyon sahibi bir strateji belirlemiş oluyordu. 2002 sonrası Türkiye'de iktidara gelen AK Parti hükümeti ve bu hükümetin dış politika algılaması da bu stratejinin geliştirilerek uygulamaya konulmasını sağlamıştır. Bu çalışmanın amacı da tarihi bir perspektiften yola çıkarak günümüze kadar Türk dış politikasının Sahra-altı politikalarına ışık tutmak ve uygulanan mevcut politikaların sürdürülebilirliğini analiz etmek olmuştur. Afrika'ya Açılım Eylem Planıyla başlayan ve özellikle 2002 sonrası hızla gelişen Türkiye Sahra-altı Afrika ilişkileri, sadece siyasi düzeyde kalmamış ekonomik ve sosyal olarak da önemli bir dönüşüm kazanmıştır. Bunun dışında Türkiye, insani yaşam standartları bakımından oldukça geride kalan bölgedeki bazı ülkelere kalkınma yardımları yapmakta, TİKA eliyle önemli çalışmalar yürütmektedir. Bazı sivil toplum kuruluşları da bölgenin ihtiyaçlarına cevap verebilmek adına çeşitli organizasyonlar düzenlemekte ve ciddi yardımlar yapmaktadırlar. Türkiye hem devlet politikalarıyla hem de devlet dışı aktörlerin uygulamalarıyla bölgede etkin olabilmeyi hedeflemektedir. Fakat bu, çok da kolay görünmemektedir. Zira bölgede ABD, Çin Halk Cumhuriyeti, Hindistan gibi birçok uluslararası güç faaliyet göstermektedir. Özellikle Çin ve ABD, Sahra-altı Afrika'da askeri, siyasi ve ekonomik üstünlüklerini elde etmiş durumda gözükmektedir. Diğer bir nokta ise, Türkiye'nin bu bölgeye yönelik stratejilerinin sürekliliği ve sürdürülebilirliği ile ilgilidir. Türkiye dönemsel bir ilgiden ziyade bölgeye yönelik sistematik ve kurumsal politikalar belirlemelidir. Çalışmanın sonuç kısmında, Türkiye'nin mevcut politikaları göz önünde bulundurularak ilişkilerin geleceğine yönelik bazı öneriler sıralanmıştır.Until the adoption of 1998 Opening Up To Africa Policy, there was not a serious strategy in Turkish Foreign Policy. Thanks to this plan, Turkey who structured its policy according to current conjunctural conditions and had a unstable approach towards this region has determined a visionary strategy. The AK Party government came to power in Turkey after 2002 and the perception of foreign policy of this government has led to maintain this plan. The aim of this thesis is to analayze Turkish Foreign Policiy towards Sub Saharan Africa with historical perspective and argue sustainable of currently strategy. Relations between Turkey and Sub Saharan Africa has not only political level but also has gained significant economical and social transformation. In addition, Turkey has made development aid to some country in this region that have a bad life standarts and has carried out considerable activities by TİKA. Some non-governmental organizations has arranged organizations to prove the needs of the region and make serious humanitarian aid. Turkey intents to be effective both state policy and non-governmental organization, but there are some problems. At first, such USA, China, India some powers ara active this region. Espicially, USA and China has gained their military, economically and politically hegomany in Sub Saharan Africa. The other point of this problem regards as contuinity and sustainability of Turkey's policy towards Sub Saharan. In this context, Turkey should determine systematic and corporate policy. At the conclusion of the study, considering the current policies in Turkey some suggestions are listed for the future of relations