Effect of µ opiate receptor gene polymorphisms on addiction

Opiyat ve psikostimulanların bağımlılığı kronik, tekrarlayıcı bir beyin hastalığıdır ve tedavi edilmezse önemli sosyal ve tıbbi ekonomik sorunlara neden olabilir. Çevresel faktörlerin yanı sıra, genetik yapı madde bağımlılığına yatkınlıkta önemli rol oynar. Madde bağımlılığın da bireysel farklılıklar (başlama, bağımlılık gelişmesi ve yoksunluk gibi) yeni tedavi ve önleme yaklaşımlarını sağlayacak bilgiler verebilirler. Morfin etkisine µ opiyat reseptörü aracılık eder ve A118G polimorfizmi opiyat bağımlılığında aday gendir. Çalışmamızın amacı µ opiyat reseptör geninin (OPRM1) Türk popülasyonunda bağımlılıkla ilişkisini araştırmaktı. Bu amaçla 103 bağımlı çalışmaya dahil edildi. Benzer demografik verilere sahip 83 sağlıklı bireyden kontrol grubu oluşturuldu. Tüm hastalara DSM-IV kriterlerine göre tanı konuldu. Demografik verileri ve madde kullanım öyküsünü almak için bireylere anket uygulandı. Çalışmaya dahil edilen bireylerden kan örnekleri alınarak OPRM1 polimorfizmi için SNP genotip bakıldı. Çalışmamızda, bağımlı grubunda G aleli % 16,1 iken kontrol grubunda % 8,6 olarak bulundu. Gruplar arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlıdır. Sonuç olarak; OPRM1 A118G gene polimorfizmi ile bağımlılık gelişmesi arasında bir ilişki saptanmış olmakla beraber, klinik uygulamalarda yol göstermesi açısından farklı polimorfizmlerin kombine edildiği farklı çalışmalara ihtiyaç vardır.Addiction to opiates and illicit use of psychostimulants is a chronic, relapsing brain disease that, if left untreated, can cause major medical, social, and economic problems. In addition to environmental factors, genetic background plays an important role in the susceptibility toward drugs of abuse. Inter-individual differences underlying drug abuse (such as initiation, addiction, and abstinence) would provide information that might lead to novel treatment and prevention approaches.The opiate receptor mediates the action of morphin and the A118G polymorphism is candidate gene for studies of opiate dependence.The aim of our study was to examine whether µ-opiate receptor gene (OPRM1) polymorphism was associated with substance dependence in Turkish population. 103 addicts were included in the study to evaluate the association of variants with addiction. 83 healthy volunteers with similar demographic features were included as a control group. Subjects were conformed to the criteria for opiate dependency as defined by DSM-IV. Demographic questionnaire and drug -taking history questionnaire was employed to collect information. Blood samples were collected and SNP genotyping was done for OPRM1 genetic polymorphisms The G allele in Addiction Group was 16,1% and 8,4 % in Control Group. The difference between groups is significant. In conclusion, there was a significant association between OPRM1 A118G gene polimorphisms and addicton. However, further studies with combination of several SNP are required for clinical managemet of addicted patients