Immunohıstochemıcal Analaysıs Of Idh1 And P53 Mutatıons In Glıoblastomas; Evaluatıon Of Pı3k/Akt/Mtor Pathway Accordıng To Immunhıstochemıcal Expressıons Of Pakt And Rps6

Erişkinlerde en sık rastanan primer malign beyin neoplazisi prognozu oldukça kötü olan glioblastomdur. Güncel sınıflamada bu tümörün genetiği ön plana çıkarılmış; prognostik açıdan anlamı bir belirteç olan IDH mutasyonu önem kazanmıştır. TP53 mutasyonu da sekonder grupta daha sık görülen, astrositik serideki neoplastik sürece de katkısı olan önemli bir mutasyondur. Glioblastomlar için güncel tedavi yaklaşımı maksimum güvenli cerrahi rezekiyon sonrası standart radyoterapi ile temozolamid kombinasyonudur. Alternatif olarak glioblastomlarda mutasyonları saptanan hücresel yolaklara yönelik tedaviler gündemdedir. Gazi Üniversitesi Tıbbi Patoloji Anabilim Dalı’nda 2008-2017 yılları arasında glioblastom tanısı alan 349 olgu klinik ve histolojik özellikleri açısından tekrar değerlendirilmiştir. Tümör dokularında immünhistokimyasal olarak IDH1, p53, RPS6 ve pAKT ekspresyonlarına bakılmıştır. Çalışmamızda medyan sağkalım süresi yaklaşık 12,42 ay olarak hesaplanmıştır. Hastaların 1 yıllık sağkalım hızı %50,4; 2 yıllık sağ kalım hızı %22,0; 3 yıllık sağkalım hızı %13,9; 5 yıllık sağkalım hızı %1’dir. Literatür bilgilerinin aksine, çalışmamızda IDH1 ekspresyonu ile sağ kalım arasında 114 anlamlı ilişki bulunamamış, tanı yaşının 55 yaşın üzerinde olması ve VEP’i yoğun sağ kalımla anlamlı ilişkisi olan faktörler olarak saptanmıştır. IDH1 ve p53 ekspresyonlarının hasta yaşı, tanı yaşı, sekonder grup ilişkileri literatürle uyumlu olarak genç yaş ve sekonder grupta ekspresyonun yüksek olduğu görülmüştür. p53 ekspresyonu yüksek olan grubta VEP’in yaygın, mitotik aktiviteninse yüksek olduğu görülmüştür. RPS6 ekspresyonunu literatür ile uyumlu olarak IDH1 negatif grupta daha yüksek olarak bulunmuştur. Çalışmamızda IDH1’in ekspresyonu ile sağ kalım arasında anlamlı bir ilişki bulunmamış olması literatürdeki bilgilere zıt bir görüş olması nedeniyle dikkat çekicidir.Classification of glioblastoma, which is the most frequent and highly aggressive, primary brain neoplasm in adults, has been based on genetic alterations, especially IDH mutation. p53 mutation is related to the progression of a lower grade glioma and frequently seen with IDH mutant glioblastomas. The current therapy strategy for glioblastomas is, after a maximum surgical resection, conventional radiotherapy combined with temozolamide. Studies about targeting the cellular pathways altered in glioblastoma are getting more important. In our study, 349 glioblastoma cases’ clinical and histological properties were reexamined, who was diagnosed at Gazi University Hospital, Pathology department, between years 2008-2017. Each case was immunohistochemically stained with IDH1, p53, RPS6, and pAKT antibodies. According to analysis, median overall survival is 12,42 months, cumulative survival rates for glioblastoma patients are: For 1 year 50,4%; for 2 years 22,0%; for 3 years 13,9% and for 5 years 1%. The most important result is we haven’t found a relation with IDH expression and overall survival, however, 116 being more than 55 years old at diagnosis and having a tumor includes intense VEP, cause a 1,5 fold higher risk for exitus. IDH1 positive and p53 expression high groups have younger patient age; younger age of diagnosis. Previous brain tumor history is higher in these two groups. Also, IDH1 negative group has a higher expression rate for the RPS6 antibody. These findings are compatible with the literatur