KERİM KORCAN'IN ESERLERİ VE EDEBİYATIMIZDAKİ YERİ

Kerim Korcan, 31 Ocak 1918 tarihinde Adapazarı'nda fakir bir ailenin çocuğu olarak dünyaya gelir. İlk hikâyesi, 1962 yılında Milliyet gazetesinin açtığı yarısmada ikincilik ödülü alır. Yazarlık hayatı bu yarısmada kazandığı dereceyle baslar. Yasamının bir kısmını hapishanede geçiren Korcan buradaki gözlemlerine dayanarak roman ve hikâyeler kaleme almıstır. Yazdığı eserlerinde gözleme önem vermis ve bu gözlemciliği eserlerinin basarısını artırmıstır. Kerim Korcan roman ve hikâye türlerinde eser vermis bir yazarımızdır. Yayımlanan altı romanı ve dört hikâye kitabı çalısmamızda yapı, tema ve anlatım özellikleri bakımından incelenmistir. Kerim Korcan'ın roman ve hikâyelerinde ele aldığı konulardan biri hapishane yasamıdır. Hapishane bir mekân olarak dıs dünyadan bağımsız olmayan, dısarısıyla paralellik arz eden bir yapıya sahiptir. Bu özelliğiyle hapishanede yasayan insanlar yöneticilerin tutumundan, adalet mekanizmasındaki aksaklıklardan ve maddi imkânsızlıklardan büyük sıkıntı çekmislerdir. Kerim Korcan'ın eserlerinde ele aldığı diğer bir konu ise toplumsal yasamda insanların daha rahat yasabileceği, ezen ve ezilenin olmadığı, herkesin esit haklara sahip olduğu, herkesin çalısıp emeğinin karsılığını hak ettiği ölçüde aldığı bir dünyanın kurulması için mücadele edilmesi gereğidir. Bu konuda kendisi bir mücadele içine girmis olan yazar, insanlara böyle bir dünya için eserleri aracılığıyla çesitli önerilerde bulunmustur. Korcan, Türk edebiyatında eser verdiği 1962 ile 1990 yılları arasında toplumcu bir çizgiyi takip etmistir. Türk edebiyatına Arap Kadir, Tatar Ramazan gibi önemli karakterleri kazandırmıstır. Öyle ki bu karakterlerden bazıları kendisinden daha tanınır hâle gelmistir