Determınatıon Of Problems For Use In Mosque: Ankara Çukurambar Case

Camiler toplu yapılan ibadetlere mekan sağlamanın yanı sıra sosyal ve kültürel ihtiyaçlara da cevap veren yapılardır. İslamiyet'in doğuşundan günümüze kadar biçimsel değişiklikler geçirmiştir. Biçim üzerine algısal ve imgesel çalışmalar pek çok araştırmacı tarafından ele alınmıştır. Bu çalışma ile günümüz camilerinde kullanıcı deneyimleri araştırılarak cami yapılarının işlevsel olarak günümüzde hangi ihtiyaçları ne derece karşıladığı ya da hangi ihtiyaçlara cevap vermesinin beklendiği sorularına cevap aranmıştır. Çalışma kapsamında Ankara Çankaya İlçesinde Çukurambar, Kızılırmak ve İşçi Blokları mahallelerinde bulunan sekiz adet cami, gözlem ve görüşme yoluyla incelenmiştir. İncelemede cemaat, din görevlileri, dernek yöneticileri ve camilerin projelerini hazırlayan mimarlık ofisleri ile görüşülerek farklı perspektifler açısından değerlendirmeler alınmış, mimari projelerine ulaşılmış, camiler farklı zamanlarda incelenerek fotoğraflanmış ve gözlemler yapılmıştır. Çalışmanın sonunda elde edilen veriler değerlendirilmiştir. Engelli erişiminin ve kadınlara ayrılan alanların kısıtlı olması, camilerin yeterli ve düzenli gelirlerinin olmaması buna bağlı olarak temizlik ve bakım hizmetlerinin aksaması, mimari proje ile uygulama arasında ciddi farklar oluştuğu gözlenen sorunların başlıcalarıdır. Camilerde kullanıcı memnuniyetine bina yeterliliklerinin yanı sıra din görevlilerinin ve dernek yöneticilerinin cemaatle ve birbirleri ile ilişkisinin de önemli olduğu görülmüştürMosques are places that provide spaces for collective worship as well as social and cultural needs. Although it has undergone formal changes from the birth of Islam to the present day, perceptual and imaginary studies on form have been studied by many researchers. This study examines the user experiences in mosques and functional sufficiency of users for today's needs. Within the scope of the study, eight mosques in the Çukurambar, Kızılırmak and İşçi Blokları neighborhoods in Çankaya District of Ankara were examined by observation and interview methods. During the research process, the mosque community, the religious officials of the mosque (imam and muadhin), mosque building association, and architects of mosques are interviewed and different perspectives were detected. During the research phase architectural projects were obtained from the architects, mosques were visited and photographed at different times and comments from the users and participants of the project documented. The data obtained at the end of the study were summarized with tables. As a result of the study the main problems observed are, limited access to disabled people, lack of spaces for women, insufficient and regular income of mosques, unsatisfactory cleaning and maintenance services of mosques, major differences between the architectural projects and the final buildings. In addition to building incompetency, the relationship of users between the religious officials and the association managers of mosque was seen as an important topic on the user satisfaction of mosque