Work-Family Life Harmonization Policies And Women'S Employment In Turkey In The Context Of Welfare Regimes Classifications

İş ve iş dışı yaşam alanları arasında denge sağlamak günümüz modern toplumlarında çalışan tüm bireyler için önemli bir sorun alanı haline gelmiştir. İşin ve ailenin bireyin hayatında iki önemli unsur olması ve bireyin üstlendiği rollerin ve sorumlulukların büyük ölçüde bu iki temel alandan kaynaklanması sebebiyle, iş-aile dengesinin sağlanması iş-yaşam dengesinin sağlanmasında önemli bir paya sahiptir. İş-aile dengesinin sağlanması ise bir başka deyişle çalışan bireyler için iş ve aile yaşamlarının uyumlaştırılması anlamına gelmektedir. Geleneksel toplumsal cinsiyet rolleri doğrultusunda ev içi hizmet ve bakım sorumluluklarının halen büyük ölçüde kadınlar tarafından yerine getirildiği düşünüldüğünde, artan sorumluluklar doğrultusunda iş-aile yaşamının uyumlaştırılması ücretli bir işte çalışan ya da çalışmak isteyen kadınlar açısından daha zorlu olmaktadır. İşaile yaşamının uyumlaştırılması sorununun çözümüne ilişkin aile, piyasa ve devlet arasındaki sorumluluk paylaşımına yönelik modelleme çalışmalarının ve toplumsal cinsiyet perspektifinden getirilen refah rejimi sınıflandırmalarının, iş-aile yaşamının uyumlaştırılması konusunu refah rejimi tartışmalarının da kapsamına soktuğu görülmektedir. Bu bağlamda hâkim refah rejiminin özellikleri, ülkelerin iş-aile yaşamının uyumlaştırılması sorununa da bakış açılarını belirleyen bir faktör olmakta ve hâkim rejim doğrultusunda bu konuda izlenen politikalar farklılaşabilmektedir. Türkiye işgücü piyasasına bakıldığında, özellikle son on yılda kadın istihdamının gelişme trendi içinde olduğu görülmektedir. Ancak bu gelişme trendi ile birlikte, Türkiye'de kadın istihdamı halen nicelik ve nitelik açısından gelişmiş ülkelerin gerisinde kalan sorunlu bir alanı teşkil etmektedir. Kadın istihdamının artırılmasında önemli bir politika aracı olarak görülen iş-aile yaşamını uyumlaştırma politikaları, Türkiye'de hâkim refah rejimi ile etkileşim içerisinde kadın istihdamını etkileyen bir faktör olmaktadır. Tez çalışmasında, Türkiye'de hâkim refah rejimi ekseninde kadın istihdamının gelişimi bakımından mevcut iş-aile yaşamının uyumlaştırılması politikalarının etkinliği analiz edilmeye çalışılmıştır.Balancing worklife and non-worklife has become an important issue for whole working people in present-day modern societies. On account of work and family are two important items in individual's life and the main roles and responsibilities of individual are largely related to those items, balancing work-family life underlies work-life balance. Balancing work-family life, put another way, means that harmonizing work and family life for working people. Women have already done housework and care services mainly in accordance with traditional gender roles. Hence, because of growing responsibilities, work-family life harmonization is harder in terms of women that work or want to work as paid. Work-family life harmonization oriented modeling studies which try to share responsibilities family, market and state and welfare regimes classifications based on gender put work-family life harmonization into context of welfare regimes discussions. In this context, the characteristics of dominant welfare regimes is a factor that identify the viewpoints of states' about workfamily life harmonization and according to dominant welfare regimes work-family life harmonization policies can be changed. In Turkey's labor market the women's employment has been in a development trend particularly for the last ten years. On the other hand, women's employment in Turkey is a poor field compared with developed countries in terms of both quantity and qualification. Work-family life harmonization policies that are important instrument to increase women's employment affect women's employment interaction with dominant welfare regimes in Turkey. In this thesis, the efficiency of present work-family life harmonization policies is tried to analyse in terms of development of women's employment in the context of dominant welfare regime in Turkey