Eisenmenger Sendromlu Hastalarda Kalp Hızı Değişkenliği İle Ekokardiyografik Parametreler Ve Serum Belirteçleri Bnp Troponin I Arasındaki İlişki

Amaç: Günümüzde doğumsal kalp hastalıkları olan erişkin hastalara, gelişen cerrahi yöntemler ve spesifik tedavi ajanları sayesinde günlük pratiğimizde daha fazla rastlamaktayız. DKH ilişkili pulmoner hipertansiyonun en ileri safhası olan Eisenmenger sendromlu hastaların tedavisi ve takibi güncel kılavuzların önerisiyle yapılmaktadır. Tüm gelişmelere rağmen bu hastaların takibinde prognoz tayini açısından kısıtlılıklar olması nedeniyle prognostik değeri yüksek başka parametrelere ihtiyaç vardır. ES hastalarında otonomik disfonksiyon geliştiği ve kalp hızı değişkenliği ile otonomik disfonksiyonun değerlendirilebileceği bilinmektedir. Biz çalışmamızda; sağlıklı hasta grubu ile ES hastaları arasında kalp hızı değişkenliği parametrelerini karşılaştırmayı ve kılavuzlarca önerilen prognostik değeri bilinen ekokardiyografik parametreler ve biyokimyasal parametreler olan BNP, troponin-I düzeyleri arasındaki korelasyonu değerlendirmeyi amaçladık. Yöntem: Gazi Üniversitesi Kardiyoloji Polikliniği nde Eisenmenger Sendromu nedeniyle rutin olarak takip edilen, 18 yaş ve üzerinde olan, antiaritmik ilaç tedavisi almayan, son 6 ay içerisinde major cerrahi ve ciddi travma öyküsü bulunmayan, iskemik veya hemorajik serebrovasküler hadise ve aritmi öyküsü bulunmayan, akut kalp yetmezliği tablosunda olmayan 20 hasta ile herhangi bir 77 nedenle polikliniğe başvuran ve yapılan ekokardiyografisinde patoloji saptanmayan 20 sağlıklı gönüllü dahil edilmiştir. Bulgular: Eisenmenger sendromu olan hastalar ve sağlıklı gönüllüler 24 saatlik Holter EKG kaydı sonrası kalp hızı değişkenliği parametreleri açısından değerlendirildi. Zaman bazlı parametreler olan SDNN, SDANN, SDNNi, RMSSD ve TI açısından bakıldığında ES hastalarında sağlıklı gönüllülere kıyasla belirgin azalma izlendi. SDNN, 125,8±36,96 vs 173,30±34,47 (p<0,0001); SDNNi, 48,30±14,65 vs 71,65±19,74 (p<0,0001); SDANN, 116,15±37,22 vs 157,00±31,18 (p<0,0001); RMSSD 32,25±14,32 vs 39,05±14,98 (p=0,151); TI, 40,31±20,05 vs 48,45±14,16 (p=0,150) şeklinde saptandı. HRV parametreleri ile ekokardiyografik parametreler ve biyokimyasal parametreler iki değişkenli analizler ile değerlendirildiğinde aralarında korelasyon saptanmadı. Sonuç: Eisenmenger Sendromu nedeniyle takip edilen hastalarda bakılan, zaman bazlı kalp hızı değişkenliği parametrelerinde sağlıklı hasta grubuna kıyasla belirgin azalma saptanmıştır. Kılavuzlarca önerilen prognoz açısından önemi bilinen ekokardiyografik parametreler ve biyokimyasal parametreler olan Troponin-I ve BNP değerleri ile kalp hızı değişkenliği arasında korelasyon saptanmamıştır. Altgrup analizlerinde de hastalar arasında HRV parametreleri ile 78 cinsiyet, almakta oldukları tedavi, fonsiyonel kapasiteleri ve yaşları arasında korelasyon saptanmamıştır.Grown up congenital heart diseases (GUCH) are more common in our daily practise lately, as a result of improving surgical techniques and specific treatment agents. The treatment and follow up of patients with Eisenmenger sydrome (ES), which is the latest stage of congenital heart disease related pulmonary hypertension, is performed according to the up-to-date guidelines. Despite all improvements, there are several limitations of determining the prognosis of those patients. Therefore, different parameters with high prognostic values are needed. It is known that, patients with ES develop autonomic disfunction which can be evaluated with heart rate variability (HRV). The aim of this study is to compare parameters of heart rate variability in healthy volunteers and patients with ES and also to evaluate the correlation between based prognostic factors, which are echocardiographic parameters and the biochemical parameters BNP, troponin-I levels. Methods: 20 patiens with ES, who are routinely examined at Gazi University Hospital Cardiology Department outpatient clinic, with an age &#8805;18, not using antiarrhytmic drugs, have not undergone major surgery or trauma in the last 6 months, without an history of ischemic or hemorrhagic cerebrovascular events and arrhytmia, not in the phase of acute heart failure and 20 healthy volunteers 80 who were admitted to the out patient clinic with any complaints and had normal echocardiographic parameters were included in the study. Results: Patients with ES and healthy volunteers were evaluated according to parameters of heart rate variability after 24 hour Holter electrocardiography (ECG) recordings. According to the time based parameters, which are SDNN, SDANN, SDNNi, RMSSD and TI, significant decrease was noticed in patients with ES compared with healthy volunteers. The parameters were noted as SDNN, 125,8±36,96 vs 173,30±34,47 (p<0,0001); SDNNi, 48,30±14,65 vs 71,65±19,74 (p<0,0001); SDANN, 116,15±37,22 vs 157,00±31,18 (p