State system of the Ottoman Empire in the light of the principles of administrative organization

Osmanlı Devleti'nde taşra teşkilatı eyalet, sancak, kaza, nahiye ve köyden oluşmaktadır. Tanzimat öncesinde taşra teşkilatı merkezin sıkı denetimi altında tutulmuştur. Devlet, merkezden gönderdiği görevliler sayesinde en uzak eyaletleri bile kontrol edebilmiştir. Diğer taraftan, kendisine önemli yetkiler verilen taşra görevlileri kontrol altında tutularak ikili bir denetim mekanizması oluşturulmuştur. Bu sayede ademimerkeziyetçi eğilimler ortadan kaldırılmıştır. Tanzimat sonrası dönemde Osmanlı taşra teşkilatına yönelik pek çok düzenleme yapılmıştır. Bunlardan en önemlisi, 1864 tarihli Vilayet Nizamnamesidir. Taşra teşkilatının şekillenmesinde yeni bir sayfa açan bu düzenleme ile eyalet sisteminden vilayet sistemine geçilmiştir. Bu dönemde yapılan bütün yeniliklerin ortak amacı, merkezi otoriteyi sağlamak olmuştur. Taşrada kurulan meclisler, Tanzimat sonrası dönemin en dikkat çeken özelliğidir. Aslında merkeziyetçi bir anlayışın ürünü olan meclisler, Tanzimat felsefesine uygun olarak halkın temsilcileri aracılığıyla yönetime katılmasını sağlamıştır. Yeni vilayet düzeni ve meclisler, kendinden sonra kurulacak birçok kurumun altyapısını oluşturmuştur.Provincial organization in the Ottoman Empire consists of province, subprovince, district, township and village. Before Tanzimat, the provincial organization was kept under strict center control. State was able to control even the most remote province thanks to the officals sent from the center. On the other hand, a dual control mechanism had been established by controlling provincial officials who had significant authorities. Thus, decentralized tendencies had been eliminated. After Tanzimat period, many regulations had been made for about the Ottoman provincial organization. The most important of these was the 1864 Provincial Regulation. The state system was converted to the provincial system with the Regulation opened a new page in the formation of provincial organization. The common goal of all developments in this period was to provide the central authority. The most striking property of the Tanzimat period was the councils which were established in the countryside. In fact the councils which were the product of a centralized approach had provided to the public to participate in the management through the representatives in accordance with the Tanzimat philosophy. New province order and the councils prepared substructure of many institution that would established after