Evaluation of prolonged jaundiced infants due to urinary tract infection

Amaç: İdrar yolu enfeksiyonları tüm yaş grubundaki çocuklar için yaygın bir enfeksiyon hastalığı olup tüm enfeksiyonların %5-6'sını, yenidoğan döneminde ise bakteriyel enfeksiyonların büyük bölümünü oluşturur. Bu çalışma da yenidoğanlarda uzamış sarılıkların en önemli nedenlerinden biri olan idrar yolu enfeksiyonunun insidansını belirlemek erken tanı ve idrar yolu enfeksiyonuna sekonder olabilecek komplikasyonları önlemek, klinik, laboratuvar ve radyolojik bulgularını gözden geçirmek ve radyolojik bulguları olan hastaların radyolojik bulgularının prenatal öyküleri ile karşılaştırılması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntemler : Ocak 2005-Ekim 2016 tarihleri arasında Gazi Üniversitesi Sağlık Araştırma ve Uygulama merkezi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı poliklinikleri ve yenidoğan yoğun bakımda yatarak tetkik ve tedavi edilen hastalar çalışmaya alındı. Term bebeklerde >14 gün, prematür bebeklerde ise >21 gün sonra sarılığı devam eden, serum indirekt bilirubin düzeyi 5 mg/dl üzerinde olan tüm uzamış sarılıklı bebeklerin demografik özellikleri, laboratuvar ve radyolojik bulguları ile değerlendirildi ve patolojik radyolojik bulgular antenatal USG ile karşılaştırıldı. İdrarın mikroskopik incelemesinde her sahada 5 ve üstü lökosit görülmesi: piyüri, steril idrar kültüründe 100 000 koloni/ml ve üzeri koloni ve tek tip mikroorganizma veya şüpheli pozitifliklerde steril idrar sondası ile kateterizasyonda idrar kültüründe 10.000 koloni/ml ve üzeri koloni ve tek tip mikroorganizma üremesi pozitif kabul edildi. Bulgular : Çalışmaya 2200 sarılık tanısı girilmiş bebek tarandı. 226 uzamış sarılık tanısı konulan hasta retrospektif olarak değerlendirildi. Uzamış sarılık tanılı 226 bebekten 47'si (%20,7) İYE tanılı (Grup 1), 121'i ( % 53,5) İYE saptanmayan (Grup 2) ve 58'i (%25,8)(Grup 3) idrar kültürü bakılmayan hastalardı. Grup 1' de 36'sı(%76,6) term ,11'i (% 23,4) preterm, İYE saptanmayan grupta ise 97'si (%80,2) term ,24'ü (%19,8) preterm idi. Grup 1'de bebeklerde üreyen mikroorganizmar term bebelerde Klebsiella 14 ( %38.9), E.coli 14 (%38.9) ,Enterokok 7 (%19.4 ),Stafilokok 3 (%8.3),Enterobacter 1 (%2.8), preterm bebeklerde Klebsiella 6 ( %54.5) ,E.coli 2 (%18.2) ,Enterokok 2 (%18.2 ),Stafilokok 1 (%9.1), Psödomonas 1 (%9.1) saptandı. Üreyen mikroorganizmalar koloni sayısına göre üç grupta değerlendirildi. Term bebeklerde 10000 koloni 13 (%36.1) ,10000 50000 koloni 11 (%30.6), 50000 -100000 koloni 12 (%33,3) ,preterm bebeklerde 10000 koloni 3 (%27.3), 10000 50000 koloni 2 (%18.2), 50000 -100000 koloni 6 (%54,5) saptandı. Term ve preterm bebeklerde üreyen mikroorganizmalardan Klebsiella ve E.colinin fazla ürediği görüldü (p= 0,287). Uzamış sarılıklı bebeklerin 8'de üriner USG de patolojik bulgu (PUV, bilateral böbreklerde minimal kaliektazi, sol böbrek pelvisi ekstrarenal yerleşimli olup inferior polde fokal kaliektazi ,bilateral böbreklerde grade 1 ekojenite artışı, sol böbrek toplayıcı sistemde grade 1 dilatasyon ,bilateral pelvikaliksiyel sistem hafif belirgin, sol böbrek toplayıcı sistemde grade 2 dilatasyon, sol böbrekte grade 1 hidronefroz) saptandı.enfeksiyon saptanan hastalara uygun doz antibiyotik tedavisi verildi. SONUÇ İdrar yolu enfeksiyonu çocuklarda sık karşılaşılan enfeksiyonlardan biridir.Tüm enfeksiyonların %5-6 'sını oluşturur. Yaş ,immun sistem, anatomik faktörler idrar yolu enfeksiyonu gelişme riskini etkilemektedir. Yenidoğan bebeklerdeki İYE bebek ve çocuklardakilerden farklılıklar gösterir. İYE sıklığı yenidoğan bebeklerde, erkek cinsiyette daha sık olup genellikle bakteriyemiye veya altta yatan bir böbrek veya idrar yollarına ait bir anomaliye eşlik eder. Bu nedenle yenidoğanlarda üriner sistem enfeksiyonları böbrekte parankimal skar ve kronik böbrek yetmezliğine neden olabileceği için böbrek ve idrar yollarının fonksiyonel anomalileri incelenmesi önemlidir. Bu dönemde ateş ve diğer yaş gruplarında tanıya götürecek septomlar olmayabilir ve farklı klinik bulgularla ortaya çıkabilir. Bu dönemde ortaya çıkan birçok enfeksiyonda olduğu gibi yenidoğan döneminde İYE'de sarılık genellikle ilk ve önemli bulgu olarak tespit edilmektedir. Uzamış sarılık tanısı alan toplam 226 bebekten 47'de (% 20,8) idrar yolu enfeksiyonu saptanmıştır. İdrar yolu enfeksiyonu ile sarılığın başlama günü arasında anlamlı farklılık bulunmuştur (p = 0.044). Çalışmamızda preterm bebeklerde sarılığın daha geç ortaya çıktığı saptanmıştır. Çalışmamızda uzamış sarılığı olan idrar yolu enfeksiyonu ile indirekt bilirübin değerleri arasında anlamlı farklılık tespit edilmiştir (p = 0,05). İdrar yolu enfeksiyonu olan preterm bebeklerin , serum indirekt bilirubin düzeylerinin term bebeklere göre daha yüksek olduğu saptanmıştır. Direkt hiperbilirübinemisi olan hasta bulunmadı. Çalışmamızda idrar yolu enfeksiyonu ile tam idrar tetkiğinde lokosit bulunması durumu (piyüri) arasında anlamlı ilişki saptanmıştır (p=14 days in term babies, >21 days in premature babies demographic characteristics, laboratory and radiological findings of all prolonged jaundice infants whose serum indirect bilirubin level was above 5 mg / dl were evaluated and pathologic radiological findings were compared with antenatal USG. Leukocyte counts of 5 or more in each region on urine microscopy: 100,000 colonies / ml in the sterile urine culture and 10,000 colonies / ml in the catheterization culture with the colony and the uniform microorganism or the sterile urine specimen in the suspected positives were accepted as the colony and uniform microorganism leukemia positive. Findings: An infant with 2200 jaundice was scanned for study. 226 patients with prolonged jaundice were evaluated retrospectively. Of the 226 infants with prolonged jaundice, 47 (20.7%) were diagnosed with BOTH (Group 1), 121 (53.5%) were without BOT (Group 2) and 58 (25.8% Urine culture was untreated patients. In group 1, 36 (76.6%) term, 11 (23.4%) preterm and 97 (80.2%) term and 24 (19.8% ) preterm. Klepsiella 14 (38.9%), E. coli 14 (38.9%), Enterococcus 7 (19.4%), Staphylococcus 3 (8.3%), Enterobacter 1 (2.8%) and Klepsiella 6 in preterm infants (54.5%), E. coli 2 (18.2%), Enterococcus 2 (18.2%), Staphylococci 1 (9.1%) and Pseudomonas 1 (9.1%) were detected. Breeding microorganisms were evaluated in three groups according to the number of colonies. In term infants, there were 1300 (100%), 10000-50000 colony 11 (30.6%), 50,000-100,000 colony 12 (33,3%), 10000 colony 3 (27.3%), 10000-50000 colony 2 ), 50000 - 100000 colonies 6 (54.5%) were detected. Overproduction of Klepsiella and E. colinin was observed in microorganisms that were breeding in term and preterm infants (p = 0,287). In patients with prolonged jaundice, pathologic findings in USG 8 (PUV, minimal capillary resection in bilateral kidneys, extrarenal placement of left renal pelvis extraocular focal capillary lesion in the inferior paw, grade 1 echogenity increase in bilateral kidneys, grade 1 dilatation in the left renal collecting system, bilateral pelvical system , Grade 2 dilatation in the left renal collecting system, grade 1 hydronephrosis in the left kidney). Antibiotic therapy was given to the infected patients. RESULT Urinary tract infection is one of the most common infections in children. It accounts for 5-6% of infections. Age, immunity, anatomic factors affect the risk of developing urinary tract infection. Newborn babies differ from babies and children. BOOST frequency is more frequent in newborns than in boys and is usually accompanied by bacterial or anomalies of an underlying kidney or urinary tract. Therefore, it is important to investigate the functional anomalies of the kidneys and urinary tracts, as urinary tract infections in newborns may cause parenchymal scarring and chronic renal failure in the kidney. In this period, there may not be septoms that may be recognized in fever and other age groups and may occur with different clinical findings. As in many infections occurring during this period, jaundice is usually the first and most important finding in neonatal period. Urinary tract infections were detected in 47 (20.8%) out of 226 infants who had exanthematous jaundice. There was a significant difference between the urinary tract infection and the onset of hibernation (p = 0.044). In our study, it was determined that the hibernation occurred earlier in preterm infants. There was a significant difference between urinary tract infection and indirect bilirubin values in our study (p = 0,05). Preterm infants with urinary tract infections were found to have higher serum indirect bilirubin levels than term babies. There were no patients with direct hyperbilirubinemia. In our study, there was a significant relationship between urinary tract infection and presence of leucocyte in full urine test (p