Obstrüktif uyku apne sendromu (OSAS) hastalarında aralıklı hipokseminin orta ve iç kulak fonksiyonları üzerine etkisi

Amaç Çalışmamızda toplumda oldukça sık görülen ve hayat kalitesinde anlamlı olumsuz etkilere sahip OSAS'la indüklenen hipoksi seviyesinin polisomnografi ile tespit edilmesi ve aralıklı hipokseminin orta ve iç kulakta işitsel işlev bozukluğuna neden olup olmadığının araştırılması amaçlanmıştır. Yöntem Çalışmaya Temmuz 2016 - Ağustos 2017 tarihleri arasında Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Kulak Burun Boğaz Hastalıkları Anabilim Dalı polikliniğine başvuran, en az 5 yıllık (yeni tanı) horlama ve/veya apne yakınması olan, çalışmaya alınma kriterlerini karşılayan ve çalışmayı katılmayı kabul eden hastalar alınmıştır. Çalışmaya katılan hastalara öncelikle tam bir kulak burun boğaz ve baş boyun muayenesi uygulanmıştır. Bütün hastalara ilk başvuruda saf ses odyometrisi, distorsiton ürünü otoakustik emisyon ve multi-frekans timpanometri test incelemeleri yapılmıştır. Daha sonra hastalar Ege Üniversitesi Göğüs Hastalıkları Uyku Kliniği'ne yönlendirilerek hastalara PSG testi yapılmıştır. Çalışmaya toplam 80 hasta dahil edildi ve hastalar PSG sonuçlarına göre basit horlama, hafif düzeyde OSAS, orta düzeyde OSAS ve ağır düzeyde OSAS olmak üzere 4 gruba ayrılarak değerlendirildi. Bulgular Bu çalışmaya dahil edilen 80 hastanın 42'si erkek (%52,5), 38'i (%47,5) kadın olup ortalama yaş 46,94 yıl (SD=8.80, minimum 25 yıl, maksimum 60 yıl) olarak saptandı. Yapılan analiz sonucunda gruplar arasında kadın erkek dağılımı açısından anlamlı fark bulunmadığı saptanmıştır. Gruplar arasında her iki kulakta yapılan hava yolu işitme eşikleri ortalamalarının karşılaştırılmasında basit horlama ve hafif OSAS grupları ile ağır düzey OSAS hastaları arasında anlamlı fark olduğu saptanmıştır (p<0.05). SNR ölçümleri açısından gruplar arasında analiz sonuçlarına göre ağır OSAS'da her iki kulakta tüm frekanslarda düşük SNR ölçümleri saptandığı ancak bu ölçümlerin sadece sağ kulak 2 kHz frekansında istatiksel olarak anlamlı olduğu görüldü (p=0.035). Multifrekans empedansmetri ile değerlendirilen kompliyans ve basınç ölçüm sonuçlarına bakıldığında, her iki kulakta gruplar arasında istatiksel açıdan anlamlı fark bulunmazken sadece sağ kulak 1000 Hz de yapılan kompliyans ölçüm sonuçlarında gruplar arasında istatiksel açıdan fark saptandı (p=0.043). Tüm hastalar dahil edildiğinde her iki kulakta da hava yolu ortalama işitme eşikleri ve minimum O2 satürasyonları arasında anlamlı korelasyon olduğu saptandı. Sonuç OSAS hastalarda ortaya çıkan hipoksinin işitsel yolakta etkilenmeye yol açtığı düşünülmektedir. Çalışmamızda ağır OSAS hastalarında aralıklı hipokseminin koklear fonksiyonlarda bozulmaya neden olduğu saptanmıştır. Bununla birlikte orta kulak akustik fonksiyonlarında OSAS hastalarında normal bireylere göre anlamlı farklılık olmadığı saptanmıştır. Daha geniş serilerle yapılacak olan çalışmalar, OSAS hastalığının işitsel mekanizmalar üzerindeki etkisini aydınlatmaya yardımcı olacaktır.Aim The aim of this study was to determine the level of hypoxia induced by OSAS with polysomnography which is quite common and negative impact on quality life in the society and investigate whether intermittant hypoxemia causes middle and inner ear auditory dysfunction. Methods This study was carried out at the Ege University Otolaryngology Department between July 2016 and August 2017. Patients, who had snoring and / or apnea complaints for at least 5 years (new diagnosis) and met the criteria for inclusion to study and accepted to participate in the study were included in the study. All of the patients underwent a detailed ear nose throat and head neck examination. Pure tone audiometry, distortion product autoacoustic emission and multi-frequency tympanometry tests were performed in the initial admission. PSG tests were performed in Sleep Clinic in Ege University. A total of 80 patients were included in the study and the patients were divided into 4 groups according to PSG results: simple snoring, mild OSAS, moderate OSAS and severe OSAS. Results This study was carried out on 80 patients (42 (52.5%) were male and 38 (47.5%) were female) and the mean age was 46.94 years. There was no significant difference between the groups in terms of male and female distributions. There was significantly difference in air conduction thresholds between severe OSAS and simple snoring, mild OSAS groups (p< 0.05). According to the results of analysis between groups in terms of SNR measurements, in the severe OSAS, low SNR measurements were detected in all frequencies in both ears, but these measurements were only statistically significant at the right ear at 2 kHz frequency (p = 0.035). There was no statistically significant difference between the two groups in terms of compliance and pressure measurements with multifrequency tympanometry. The difference was statistically significant only in the right ear at 1000 Hz (p = 0.043). There was a significant correlation between mean air conduction thresholds and minimum O2 saturations in both ears when evaluated all patients. Conclusion Hypoxia, which occurs in OSAS patients, is tought to be affect auditory pathway. In our study, intermittent hypoxia in severe OSAS patients was found to induced cochlear function impairment. There was no significant difference in middle ear acoustical function in OSAS patients when compared with normal individuals. Studies with wider series will help to clarify the auditory affect of OSAS