Wiedza a racjonalność działania

W tekście polemizuję z odchyleniem pragmatycznym (pragmatic encroachment), które relatywizuje standardy wiedzy lub przypisywania wiedzy do kontekstu określonego przez poziom ryzyka związanego z możliwością błędu. Klasyczny przykład bankowy jest zreinterpretowany w świetle rozróżnienia między wiedzą a opartym na niej przewidywaniem i uwzględnienia klauzuli ceteris paribus. Pokazuję, że na podstawie wiedzy użytej do sformułowania przewidywania nie da się oszacować prawdopodobieństw istotnych dla racjonalnego wyboru działania. W innych przykładach wzrostowi ryzyka rzekomo odpowiedzialnemu za wzrost standardów wiedzy towarzyszą poznawcze powody uchylenia odpowiedniej klauzuli ceteris paribus. Wreszcie pokazuję, że znane z literatury przykłady wycofania się z własnego roszczenia do wiedzy są wątpliwie lub mogą być umotywowane względami niezależnymi od zmian poziomu ryzyka. Ostatecznie twierdzę, że od poziomu ryzyka zależą nie tyle standardy wiedzy, ile sposób zastosowania wiedzy do wyboru działania