Landschappelijke authenticiteit: Het landschap als levend systeem, geschiedenis en ruimtelijke beleving

Landschappelijke authenticiteit heeft te maken met ruimtelijke kwaliteit en identiteit. Hierbij spelen oriëntatie in tijd en ruimte een rol, maar ook schoonheid, (multi-)functionaliteit, ecologische variatie en samenhang. De verscheidenheid aan verbanden en interactie tussen deze aspecten maakt landschappelijke authenticiteit een complexe zaak. Deze bijdrage betoogt dat landschappelijke authenticiteit begrepen kan worden door het landschap in samenhang te bekijken als: levend systeem, geschiedenis en ruimtelijke beleving. Het landschap verandert altijd, zelfs zonder menselijke tussenkomst. Leesbaarheid van het landschap is een belangrijke factor voor de waarneming en waardering ervan. De rol van tijd is onmiskenbaar en wordt gekenmerkt door een selectief en incrementeel proces waarbij sommige structuren blijven en aangepast worden en waar andere plaats moeten maken voor nieuwe. Landschappelijke authenticiteit heeft niets te maken met het fixeren van het landschap zoals het is, een landschap kan niet onveranderd behouden blijven, daar het zelf het resultaat is van continue transformatie. Het begrijpen van de ontwikkeling van het landschap is dus evenzo belangrijk als het resultaat.Landscape Architectur