Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivitesi Olan Çocuklar ile Normal Gelişim Gösteren Çocukların Yeme Davranışlarının Karşılaştırılması

This study aims to compare the eating behavior of children with attention deficit hyperactivity disorder (ADHD) and normal children. In line with this purpose, the correlational survey model was used in the research. The study group consisted of children aged 7, 8, and 9 years who were diagnosed with ADHD (N=64) and with normal development (N=96). The study group was reached in Istanbul province through the institutions where children receive education. Children’s ADHD symptoms were measured using the Vanderbilt Attention Deficit Hyperactivity Disorder Parent Rating Scale (Vanderbilt ADHD PRS) that was adapted into Turkish by Küçük-Doğaroğlu (2013), while their eating behavior was measured with the Children’s Eating Behavior Questionnaire (CEBQ) that was adapted into Turkish by Yılmaz, Esmeray, and Erkorkmaz (2011). As the data set was not normally distributed, the Mann-Whitney U test and Kruskal-Wallis test, which are nonparametric tests, were used. The results of the study showed that children with ADHD had significantly higher scores in all subscales (food responsiveness, emotional overeating, enjoyment of food, desire to drink, satiety responsiveness, and slowness in eating) except emotional under-eating and food fussiness than children with normal development. Examining the children with ADHD, females were found to have significantly higher scores in the emotional overeating subscale than males, while males were found to have significantly higher scores in the hyperactivity subscale than females. No difference was found in ADHD symptoms by age.Bu çalışmanın amacı, dikkat eksikliği ve hiperaktivitesi (DEHB) olan çocuklarla normal çocukların yeme davranışlarını karşılaştırmaktır. Bu amaca uygun olarak araştırmada ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu DEHB tanılı (N=64) ve normal gelişim gösteren (N=96); 7, 8, 9 yaşlarındaki çocuklar oluşturmuştur. Çalışma grubuna İstanbul ilinde çocukların eğitim aldıkları kurumlar aracılığı ile ulaşılmıştır. Çocukların DEHB belirtileri Küçük-Doğaroğlu tarafından (2013) Türkçeye uyarlanan Vanderbilt Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu Aile Değerlendirme Ölçeği (Vanderbilt DEHB ADÖ) ile, yeme davranışları ise Yılmaz, Esmeray ve Erkorkmaz (2011) tarafından Türkçeye uyarlanan Çocuklarda Yeme Davranışı Anketi (ÇYDA) ile ölçülmüştür. Veri seti normal dağılım özelliği göstermediği için non-parametrik testlerden Mann-Whitney U Testi ve Kruskal Wallis Testi kullanılmıştır. Araştırmanın sonucunda; DEHB olan çocukların, normal gelişim gösteren çocuklardan duygusal az yeme ve yemek seçiciliği alt ölçekleri dışındaki tüm alt ölçeklerden (gıda heveslisi, duygusal aşırı yeme, gıdadan keyif alma, içme tutkusu, tokluk heveslisi, yavaş yeme) anlamlı daha yüksek puanlar aldıkları görülmektedir. DEHB’li çocuklar kendi içlerinde incelendiklerinde ise duygusal aşırı yeme alt boyutunda kızların erkeklerden anlamlı düzeyde daha yüksek skorlar aldıkları görülürken, hiperaktivite alt boyutunda ise erkeklerin kızlardan anlamlı düzeyde daha yüksek skorlar aldıkları görülmüştür. Yaş değişkenine göre DEHB belirtilerinde bir farklılık görülmemiştir