Krzem jako brakujący element w leczeniu osteoporozy

Kość to dynamiczna tkanka podlegająca przez całe życie remodelingowi i modelingowi. Jest stale przebudowywana przez osteoklasty, które ją resorbują, i osteoblasty, które syntetyzują nową macierz zewnątrzkomórkową i ją mineralizują. Dysproporcja między tymi procesami prowadzi do osteoporozy. W leczeniu osteoporozy podstawową rolę odgrywa unikanie czynników zagrożenia, uzupełnianie niedoborów witaminy D3 i wapnia, stosowanie leków hamujących ubytek masy kostnej lub promujących kościotworzenie. Istnieją również doniesienia o istotnej roli w tym procesie suplementów diety, zwłaszcza kwasu ortokrzemowego. Szczegółowy mechanizm jego działania nie jest w pełni poznany; w badaniach in vitro zwiększa proliferację i różnicowanie osteoblastów, stymuluje syntezę kolagenu typu I istotnego w tworzeniu kości funkcjonalnej, hamuje aktywność osteoklastów, uczestniczy w usieciowaniu glikozoaminoglikanów. Mimo braku jednoznacznych dowodów na zmniejszenie liczby złamań w wyniku jego zastosowania, badania w małych grupach oraz badania populacyjne pozwalają na wysunięcie tezy o jego potencjalnym korzystnym efekcie w leczeniu osteoporozy