ZAGROŻENIE WYKLUCZENIEM SPOŁECZNYM NA OBSZARACH WIEJSKICH KRAJÓW UNII EUROPEJSKIEJ

Celem artykułu jest ocena stopnia zagrożenia obszarów wiejskich krajów UE zjawiskiem ekskluzji społecznej. Analizie poddano zmienne opisujące poziom ubóstwa, bezrobocia oraz wykształcenia mieszkańców wsi. W celu kwantyfikacji badanego zjawiska wykorzystano miernik syntetyczny pozwalający wskazać obszary wiejskie krajów UE o najwyższym stopniu zagrożenia. Podjęto próbę określania specyfiki obszarów wiejskich krajów „starej” i „nowej” UE w kontekście zróżnicowania przyjętych w badaniu czynników ekskluzji. Uzyskane wyniki sugerują, że w przypadku badanego zjawiska nie występuje klasyczny podział na problem krajów UE-15 i UE-CEE, jednak dokonana ocena różnic w rozkładzie poszczególnych czynników ekskluzji w obu grupach referencyjnych wskazała, że kraje Europy Środkowej i Wschodniej, przy stosunkowo korzystnej strukturze wykształcenia mieszkańców wsi, są nadal w dużo większym stopniu zagrożone ryzykiem ubóstwa