Manfreda Sommera filozofia zbierania

Der Artikel ist der Philosophie von Manfred Sommer und seiner Phänomenologie der Sammelpraktiken gewidmet. Die Grundlage des Entwurfs von Sommer bildet die Unterscheidung von ökonomischem und ästhetischem Sammeln. Das ökonomische Sammeln hat den Charakter einer nicht unterscheidenden Kumulation. Das ästhetische Sammeln ist differenzierend und auf individuelle Eigenschaften des Gegenstands bezogen. Bei näherer Analyse erweist sich das erste als eine unvollkommene, unvollständige Version des anderen. Dem Sammeln liegt die Tatsache zugrunde, dass der Mensch ein homo videns ist – ein Wesen, das seine höchste Freude in der Betrachtung findet und in dieser Betrachtung für immer verweilen will. Die Darstellung des Entwurfs von Sommer endet mit der Zusammenfassung von konzeptbezogenen kritischen Bemerkungen.This paper is devoted to the discussion of Mannfred Sommer’s philosophy, particularly his phenomenology of the practice of gathering. Sommer’s conception is underlaid by the distinction between an economical gathering and an aesthetical gathering. Whereas the former can be described as an accumulation that is nondifferential in its nature, the latter is essentially differential – it is directed towards individual features of the object. However, on the closer consideration the economical gathering turns out to be imperfect and incomplete form of the aesthetical gathering. Gathering as well as collecting stem from the fundamental fact that we are homo videns – beings that find the ultimate joy in the activity of seeing. As homo videns we also desire that this activity should last forever. The paper ends with the discussion of the critical remarks upon Sommer’s philosophy.Artykuł poświęcony jest filozofii Mannfreda Sommera i jego fenomenologii praktyk zbierania. Podstawą koncepcji Sommera jest odróżnienie zbierania ekonomicznego i estetycznego. Zbieranie ekonomiczne ma charakter nierozróżniającej kumulacji. Zbieranie estetyczne jest różnicujące, nakierowane na indywidualne cechy przedmiotu. Przy bliższej analizie pierwsze okazuje się ułomną, niepełną odmianą drugiego. Zbieranie i kolekcjonowanie mają u swego źródła fakt, że człowiek to homo videns – istota, która znajduje najwyższą radość w oglądzie i która pragnie trwać w owym oglądzie na zawsze. Omówienie koncepcji Sommera kończy się zebraniem uwag wobec niej krytycznych