Ples se, od ljudske prapovijesti, koristio u terapijske svrhe te je na toj osnovi koncipirana terapija pokretom i plesom koja se s vremenom razvila u zasebni (psiho)terapijski pristup. Terapija pokretom i plesom se temelji na interakciji duha i tijela te je istovremeno usmjerena na podržavanje različitih fizičkih, emocionalnih, kognitivnih i socijalnih dimenzija u pojedinca. Iz tog se razloga, sve češće, koristi kao komplementarna metoda u edukaciji i rehabilitaciji osoba s tjelesnim, emocionalnim i senzoričkim poremećajima. U tom smislu definiran je cilj ovog rada koji se odnosio na istraživanje utjecaja terapije pokretom i plesom u osoba s intelektualnim teškoćama, s poremećajem iz spektra autizma, s oštećenjima vida, s cerebralnom parali...