Een archeologisch bureauonderzoek en inventariserend veldonderzoek (verkennende fase)

Bij aanvang van het veldonderzoek gold voor het plangebied een middelhoge archeologische verwachting voor vindplaatsen (archeologische resten) uit de Bronstijd. De aanwezigheid van archeologische resten uit het Laat Neolithicum werd op basis van de datering van de actieve periode van het geulsysteem minder waarschijnlijk geacht (lage archeologische verwachting). De slechte afwatering en de vorming van veen vanaf de IJzertijd maakten het plangebied niet aantrekkelijk voor bewoning. De kans op nederzettingsresten uit de Late Middeleeuwen en Nieuwe Tijd is laag, vanwege de ligging van het plangebied buiten de historische kern van De Weere. De opbouw van de bodem is over het gehele plangebied vergelijkbaar. De bouwvoor heeft een dikte van 25-40 cm en hieronder bevindt zich een kalkrijke menglaag met een dikte variërend van 5 tot 40 cm, waar de bouwvoor is gemengd met de natuurlijke ondergrond. De natuurlijke ondergrond is in alle gevallen kalkrijk. Het feit dat er nergens een ontkalkt, gehomogeniseerd pakket onder de bouwvoor meer aanwezig is, wijst op egalisatie in het verleden. Dit betekent dat eventuele sporen uit de Bronstijd verstoord zijn. Een andere mogelijkheid voor het ontbreken van een ontkalkt traject in de top van de afzettingen van Wormer kan zijn dat de afzettingen in de Bronstijd niet geschikt waren voor bewoning. In dat geval heeft er in het verleden geen bodemvorming plaatsgevonden. De middelhoge verwachting voor vindplaatsen uit de Bronstijd dient dan ook naar beneden te worden bijgesteld. Op basis van de onderzoeksresultaten en de voorgenomen bodemingrepen in het plangebied kan worden geconcludeerd dat er in het plangebied geen archeologische waardevolle vindplaatsen aanwezig zijn